به گزارش خبرنگار مهر، سال گذشته کنفدراسیون فوتبال آسیا تمام باشگاه‌های حاضر در لیگ برتر مردان را ملزم کرد که برای دریافت مجوز حرفه‌ای در بخش بانوان نیز تیم‌داری کنند. این الزام باعث شد باشگاه‌های بزرگ و کوچک لیگ برتر مردان ناچار به راه‌اندازی تیم فوتبال زنان شوند. هرچند این تصمیم در نگاه اول گامی مثبت برای توسعه فوتبال زنان در آسیا و ایران بود اما نحوه اجرای آن در باشگاه‌های مختلف به ویژه دو قطب سنتی فوتبال ایران استقلال و پرسپولیس تفاوت‌های آشکاری داشت.

پرسپولیس در همان ابتدای راه‌اندازی تیم بانوان خود با خرید امتیاز یک تیم لیگ دسته یک وارد چرخه رقابت‌های جدی شد. عملکرد سرخ‌پوشان در این سطح چشمگیر بود و توانستند با قهرمانی به لیگ برتر صعود کنند. آن‌ها اخیراً نیز با عقد قرارداد با مریم آزمون سرمربی سابق تیم ملی زنان نشان دادند که قصد دارند در نخستین فصل حضورشان در بالاترین سطح هم مدعی قهرمانی باشند.

اما در نقطه مقابل سرخ‌پوشان پایتخت استقلال مسیر متفاوتی را طی کرد؛ مسیری که به عقیده بسیاری از کارشناسان باعث عقب‌ماندگی تیم از رقبا شده است. برخلاف گمانه‌زنی‌ها و حتی شایعاتی که از مذاکره برای خرید امتیاز یک تیم لیگ برتری یا دسته یکی خبر می‌داد آبی‌پوشان تصمیم گرفتند از لیگ دسته دو کار خود را آغاز کنند. استقلال در همان فصل نخست قهرمان شد و به لیگ دسته یک رسید اما باز هم بحث خرید امتیاز لیگ برتری برای شتاب دادن به مسیر صعود مطرح شد. با این حال مدیران باشگاه اعلام کردند بودجه زیادی برای این بخش اختصاص نخواهند داد و صعود به لیگ برتر باید «پله‌پله» و با تکیه بر توان داخلی صورت گیرد.

ابهام بزرگ در سرنوشت استقلال؛ وعده‌هایی که همچنان روی کاغذ است

سکون در نقل و انتقالات و نگرانی هواداران

اکنون که مدت زیادی تا آغاز فصل جدید رقابت‌های فوتبال بانوان باقی نمانده وضعیت استقلال بانوان همچنان مبهم است. وعده‌های مکرر برای تقویت و بازسازی تیم تاکنون به اقدامی عملی منجر نشده است. بازار نقل و انتقالات برای آبی‌پوشان بی‌رمق بوده و این سکون موجی از نگرانی را در بین هواداران ایجاد کرده است.

فریده شجاعی عضو هیئت مدیره استقلال چند هفته پیش وعده داده بود که خریدهای جدید تیم بانوان در همین روزها اعلام خواهد شد اما تا امروز خبری از بازیکنان تازه‌وارد نیست. این در حالی است که رقبای استقلال چه در لیگ برتر و چه در لیگ یک حتی با برگزاری تست گیری، جذب بازیکنان مستعد و قرارداد با مهره‌های کلیدی خود را برای فصل جدید آماده می‌کنند.

ابهام بزرگ در سرنوشت استقلال؛ وعده‌هایی که همچنان روی کاغذ است

فرصت‌های از دست رفته

استقلال پیش‌تر تلاش کرد با خرید امتیاز یک تیم لیگ برتری یک‌باره به بالاترین سطح فوتبال بانوان برسد ولی این مذاکرات به نتیجه نرسید. در حال حاضر تنها اقدام ملموس باشگاه تمدید قرارداد با مریم حسن‌زاده سرمربی تیم بوده؛ هرچند حفظ کادر فنی اقدامی مثبت ارزیابی می‌شود اما بدون تقویت ترکیب تیم با بازیکنان جدید این اقدام به تنهایی کافی نخواهد بود. بدون تردید لیگ یک هم به اندازه لیگ برتر چالش‌برانگیز است و بدون مهره‌های تازه‌نفس استقلال در همین سطح نیز برای کسب نتایج قابل قبول کار سختی خواهد داشت.

علاوه بر این تجربه نشان داده که در فوتبال بانوان ایران تیم‌هایی که از پشتوانه مالی و مدیریتی قوی‌تری برخوردارند در جذب استعدادها و حفظ بازیکنان کلیدی موفق‌ترند. تعلل استقلال در این زمینه به معنای از دست دادن بازیکنان باکیفیت به سود رقباست.

تأثیر خلف وعده‌ها بر اعتماد عمومی

خلف وعده‌های پیاپی و نبود شفافیت در برنامه‌ریزی به مرور زمان اعتماد هواداران و علاقه‌مندان فوتبال بانوان را خدشه‌دار می‌کند. هواداران استقلال که به داشتن تیم‌های قدرتمند عادت کرده‌اند انتظار دارند تیم بانوان باشگاه نیز با برنامه‌ریزی حرفه‌ای و سرمایه‌گذاری مناسب به جایگاهی درخور نام استقلال برسد.

ابهام بزرگ در سرنوشت استقلال؛ وعده‌هایی که همچنان روی کاغذ است

نیاز به برنامه‌ریزی بلندمدت

واقعیت این است که فوتبال بانوان در ایران هنوز با چالش‌های متعددی از جمله کمبود بودجه، امکانات ناکافی و بی‌توجهی رسانه‌ای مواجه است. در چنین شرایطی باشگاه‌هایی که برنامه‌ریزی بلندمدت و سرمایه‌گذاری مداوم را در دستور کار قرار دهند شانس بیشتری برای موفقیت خواهند داشت. برای استقلال این فرصت هنوز از دست نرفته اما ادامه تعلل می‌تواند فاصله با رقبا را بیشتر کند.

پرسش‌های بی‌پاسخ

اکنون پرسش اصلی اینجاست. آیا مدیران استقلال اراده و برنامه مشخصی برای تقویت تیم بانوان دارند؟ آیا وعده‌های داده‌شده این بار به اقدام عملی منجر خواهد شد؟ آیا آبی‌پوشان می‌توانند با جذب بازیکنان باکیفیت و ایجاد شرایط حرفه‌ای مسیری هموارتر برای صعود به لیگ برتر ترسیم کنند؟ پاسخ به این سوال‌ها نه‌تنها سرنوشت تیم بانوان استقلال را مشخص می‌کند بلکه معیاری برای سنجش میزان جدیت باشگاه در عمل به تعهداتش نسبت به فوتبال زنان خواهد بود.