روایت بازیکن استقلال از فصل سخت و پرحاشیه
هافبک تیم فوتبال استقلال تهران عدم ثبات در این تیم را عامل ناکامی در فصل بیست و چهارم لیگ برتر دانست.
به گزارش خبرنگار مهر، آرش رضاوند درباره قهرمانی استقلال در جام حذفی اظهار داشت: سال بسیار سختی را پشت سر گذاشتیم؛ هم برای بازیکنان، هم برای هواداران و هم برای باشگاه. در طول فصل، در هیچ بخشی ثبات نداشتیم؛ نه در مدیریت، نه در کادر فنی و نه حتی در لیست بازیکنان. اینهمه تغییر واقعاً عجیب بود؛ من در طول فوتبالم چنین چیزی ندیده بودم. با این حال، خدا را شکر که در نهایت توانستیم قهرمان شویم و این موفقیت، حداقل کمی آرامش به باشگاه داد تا بتواند برای فصل آینده تصمیمات بهتری بگیرد.
وی ادامه داد: این قهرمانی میتواند به باشگاه آرامش بدهد. به نظرم استقلال زمان را از دست میدهد. باید زودتر برای انتخاب سرمربی تصمیمگیری شود. اگر قرار بود آقا مجتبی (جباری) ادامه بدهد، فکر میکنم ایشان واقعاً عملکرد خوبی داشتند. وقتی به تیم آمدند، نظم خاصی به استقلال دادند و در موفقیت پایانی نقش بسیار بزرگی ایفا کردند. شاید اگر آنها به تیم اضافه نمیشدند، ما به قهرمانی نمیرسیدیم، حتی در جام حذفی.
هافبک استقلال در خصوص شروع فصل نیز خاطرنشان کرد: از همان بازیهای دوستانه، ما تحت فشار بودیم؛ طوری که انگار نباید حتی مساوی میکردیم. در دوران حضور آقای نکونام، فشار زیادی روی کادر فنی بود، حتی در دیدارهای تدارکاتی. شروع فصل با مشکلات زیادی همراه بود. تمرینات ما با فقط سه بازیکن آغاز شد، اصلاً شرایط بدنسازی نداشتیم. به خوبی یادم هست که با آرمین سهرابیان، میلاد زکیپور و رامین رضائیان تمرینات را شروع کردیم. خیلی دیر توانستیم بازیکنان را کامل کنیم. حتی کاکوتا و چند نفر دیگر در روزهای پایانی اردو به تیم اضافه شدند.
رضاوند افزود: ما از همان هفته اول تحت فشار بودیم. دقیقه اول گل خوردیم، جو ورزشگاه به هم ریخت، شعار "حیا کن، رها کن" آمد و متوجه شدیم چه فصل سختی در پیش داریم. بعد از چند هفته، بازیکنان بین خودشان میگفتند این فصل کی تمام میشود! یعنی از همان هفته سوم، شرایط سنگینی بر تیم حاکم بود. هر بار مربی جدیدی میآمد، بازیکنان باید خودشان را از نو ثابت میکردند. همین موضوع باعث شد بازیکنها مدام از فرم خارج شوند.
وی درباره تغییرات زیاد کادرفنی اظهار کرد: هفت یا هشت مربی در طول فصل روی نیمکت استقلال نشستند. هرکدام تفکر خاص خود را داشتند و چیزی متفاوت از بازیکن میخواستند. این مسئله باعث میشد بازیکن نتواند خودش را با شرایط وفق بدهد و روی عملکردش تأثیر منفی میگذاشت.
بازیکن استقلال درباره صحنه مشکوک بازی فینال هم گفت: من دقیق متوجه نشدم، ولی حس خودم این بود که تمرکز داور فقط روی این بود که خطا داخل محوطه است یا بیرون. به محمد عمری هم گفتم همین حس را داشتم. صحنه میتوانست تأثیرگذار باشد ولی صد درصد نبود؛ مثلاً اگر ۱۰ نفره میشدیم شاید شرایط فرق میکرد.
وی در پایان درباره شیوه بازی استقلال در فینال تصریح کرد: همه میگویند استقلال باید از جلو پرس کند، ولی تفکر مجتبی جباری این نبود. او معتقد بود اشکالی ندارد توپ را به حریف بدهیم؛ چون خوب دفاع کردن خودش یک هنر است. به نظر من همین طرز فکر کمک بزرگی در فینال بود.