به گزارش خبرگزاری تسنیم، تیم فوتبال میلان شب گذشته (جمعه) یوونتوس را در دومین بازی نیمه نهایی سوپرجام ایتالیا با نتیجه 2 بر یک شکست داد و حریف اینتر در فینال این رقابت‌ها شد. میلان در حالی بازی را برد که در نیمه اول نمایش ضعیفی ارائه کرد و دروازه‌اش در دقیقه 21 نیز توسط کنان ییلدیز باز شد. گل‌ کریستین پولیسیک و گل به خودی فدریکو گاتی در نیمه دوم اما سبب شد که سرجیو کونسیسائو در اولین بازی‌اش به عنوان سرمربی میلان، برنده باشد.

سرمربی پرتغالی در پایان بازی به شبکه اسپورت مدیاست ایتالیا گفت: فوتبال شور و عشق است. چنین لحظاتی حیرت‌انگیز هستند. تیم ما به خاطر عملکردش در نیمه دوم لایق این بازی بود در حالی در نیمه اول من همان میلانی را دیدم که چند هفته پیش بازی می‌‌کرد و بازیکنانش در خط دفاع مردد، بسیار بی‌حال و سردرگم بودند. بین دو نیمه بعضی چیزها را تغییر دادیم. ما در چشمان یکدیگر نگاه کردیم و بازیکنان فهمیدند که برای بردن بازی باید چه کار کنند. آنها باید کاری که ما خودمان را برایش آماده کرده بودیم انجام می‌دادند که اگر اینطور می‌شد و باز هم ما 2 بر صفر یا 3 بر صفر می‌باختیم آن وقت مسئولیت شکست کاملاً با من بود اما آنها در نیمه دوم واقعاً شجاعانه بازی کردند و بازی‌شان کاملاً با آنچه در نیمه اول ارائه کردند فرق داشت. من خوشحالم اما ما هنوز کاری انجام نداده‌ایم. به فینال رسیده‌ایم و باید برای بازی برابر اینتر خودمان را آماده کنیم.

 

کونسیسائو افزود: بین دو نیمه بسیار عصبانی بودم. من اینجا نیامده‌ام تا برای خودم دوست پیدا کنم. آمده‌ام که برنده باشم. در آن پنج دقیقه‌ای که در رختکن بودیم، قطعاً بازیکنانم را در آغوش نگرفتم و آنها را نبوسیدم و کاملاً از دست‌شان عصبانی بودم چون آنها به توصیه‌‌هایم عمل نمی‌کردند. من در تیمم گروهی از بازیکنان متواضع و افتاده را می‌بینم که گاهی اوقات انگیزه‌شان را از دست می‌دهند اما این هم با گذر زمان درست می‌شود. بازیکنان به کلمات محبت‌آمیز نیاز دارند اما من گاهی اوقات هم باید به آنها تشر زد و راستش را هم بخواهید من از آن دسته مربیانی هستم که ترجیح می‌دهد با تشر زدن بازیکنان را به خودشان بیاورد تا اینکه با بغل کردن و بوسیدن به آنها روحیه بدهم.

مصاف با یوونتوس، کونسیسائو را مقابل پسرش فرانسیسکو قرار می‌داد اما وینگر بانوی پیر که اتفاقاً قرار بود در ترکیب اصلی هم قرار بگیرد، هنگام گرم کردن قبل از بازی آسیب دید و فرصت بازی را از دست داد. به این ترتیب پدر و پسر تنها در پایان بازی فرصت ملاقات با یکدیگر را به دست آوردند. سرمربی روسونری در این باره م گفت: من از او خوشحال‌تر بودم چون بازی را بردیم. او هم ناراحت بود چون تیمش باخت. زندگی همین است.