به گزارش سایت نود، علی جباری، ستاره سابق استقلال در سالگرد اولین قهرمانی تیم سابقش در جام باشگاه‌های آسیا از خاطرات آن روز خاص گفت.

جو سنگین ورزشگاه

انصافا آن روزها فوتبال ایران شرایط خوبی داشت و حتی تیم‌های اسرائیلی و ترکیه‌ای در بازی کردن با تیم‌های ما دچار مشکل بودند. البته هاپوئل حریف خیلی قدری بود. آن‌ها یکی از باشگاه‌هایی بودند که حرفی برای گفتن داشتند. چند بازیکن این تیم در اروپا بازی کرده بودند. جو تهران در آن روزها خیلی علیه هاپوئل سنگین بود. رایکوف پیش بینی کرده بود که با هاپوئل در فینال بازی خواهیم کرد. چند بازیکن کمکی هم به تیم اضافه شدند تا یک وقت کم نیاوریم. 

گل هاپوئل خیلی اتفاقی بود. می‌دانستیم بازی سختی پیش روی ماست. همه بازیکنان آن روز متحد شده بودند تا جام را بگیریم. رایکوف خیلی سنجیده تیم را رهبری کرد. من در اواخر بازی با حاج محمد تعویض شدم و او هم خوب و خیلی موثر کار کرد و خوشبختانه بازی را بردیم تا ایران شاد شود. حتی این تعویض هم یک تعویض حاصل از نبوغ رایکوف بود.

نقش رایکوف

رایکوف خیلی باهوش بود. مثلا وسط بازی به شما می‌گفت برو بالا و شما تعجب می‌کردید. یک روز به من گفت که من حواسم به میزان انرژی بازیکنان هست و اگر کسی زیاد بدود و انرژی بگذارد، زودتر از تمرین خارج می‌شود. این را بعدا به لحاظ علمی دیدیم و با دستگاه و جی‌پی‌اس مربیان می‌فهمند که یک نفر چقدر دویده است.

رایکوف بعد از ۹۰ دقیقه که بازی یک بر یک مساوی بود و پیش از وقت اضافه به بازیکنان گفت که کناره‌ها را مواظب باشید چون آن‌ها روی این دو نقطه زوم کرده‌اند و به پورحیدری و کارگرجم این موضوع را متذکر شد. جالب است که پور حیدری در گل دوم ما هم نقش بسزایی داشت. قدرت بازی‌خوانی رایکوف به ما خیلی در آن بازی کمک کرد. 

آن روز بهترین تیم تاریخ باشگاه استقلال به نظر من وارد زمین شده بود. بعد از بازی تمام تهران پر از جشن بود. ماشین‌ها بوق می‌زدند و تهران چراغانی بود. حتی این جشن به روزهای بعد هم کشیده شد. در رستوران‌ها تا صبح مردم در حال پایکوبی بودند. 
آن روز، روز خوبی برای ایران بود. آن روز بهترین خاطره من است.