به گزارش وبسایت نود و به نقل از مارکا، کارنامه زین الدین زیدان روی نیمکت رئال مادرید کمتر نقطه تاریکی دارد؛ در حقیقت اگر از مقطع پایانی فصل قبل و زمانی که زیدان ویرانه مشترک لوپتگی و سولاری را تحویل گرفت، بگذریم، کارنامه او یک قهرمانی در لالیگا، دو قهرمانی در سوپرجام اسپانیا و سوپرجام اروپا و جام جهانی باشگاه ها و بالاتر از تمامی این ها، 3 قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا را به خود می‌بیند.

اما این کارنامه رنگارنگ که از زیزو یکی از برترین مربیان تاریخ باشگاه را ساخته، یک لکه تاریک هم دیده می‌شود؛ لکه ای که انگار هرگز قصد پاک شدن ندارد و هر سال، دقیقا اتفاقی مشابه برای زیزو و رئال در آن می‌افتد؛ حذف در مرحله یک چهارم نهایی کوپا دل‌ری.

جام پادشاهی اسپانیا در این فصل با یک تغییر عمده نسبت به فصول قبل برگزار شده و آن هم، تک بازی شدن تمامی مراحل تا پیش از رسیدن به نیمه نهایی است؛ بر این اساس وقتی رئال به قید قرعه در یک چهارم نهایی میزبان رئال سوسیه‌داد لقب گرفت، کمتر کسی انتظار حذف صدرنشین کنونی لالیگا در خانه را می‌کشید.

رئال و زیدان که با پشتوانه 21 بازی بدون شکست در تمامی رقابت ها قدم به سانتیاگو برنابئو گذاشته بودند، در همان دقیقه 22 توسط مارتین اودگارد، بازیکن رسمی باشگاه که به شکل قرضی در سوسیه‌داد توپ می‌زند، غافلگیر شدند تا ثابت شود 7 تغییر در ترکیب ثابت نسبت به پیروزی 1-0 بر اتلتیکو در دربی مادریلنو، جواب مناسبی نداده است.

تا قبل از رسیدن به دقیقه 60، رئال مادرید دو گل دیگر هم توسط چهره این روزهای "لا رئال" آلکساندر ایساک دریافت کرد و البته شانس آورد هت‌تریک ستاره 20 ساله، به لطف تصمیم VAR تکمیل نشد. 

مارسلو در دقیقه 59 یکی از گل ها را جبران کرد اما میکل مرینو در دقیقه 69 باز هم اختلاف را به سه گل رساند تا بازی برای خیلی ها به پایان برسد. رودریگو و ناچو با گل هایشان اختلاف را به حداقل رساندند اما این هم فایده ای نداشت تا با حذف بارسلونا در سن مامس، شاهد اولین نیمه نهایی کوپا دل‌ری بدون رئال و بارسا از سال 2010 تاکنون باشیم.

حذف در مرحله یک چهارم نهایی، سومین باری است که برای رئال تحت هدایت زیدان رقم می‌خورد؛ حذف هایی که یا سند آن ها در برنابئو امضا شده و یا شکست در برنابئو، بخش مهمی را در آن ایفا کرده است.

زیدان در ژانویه 2016 روی نیمکت رئال مادرید نشست؛ یک ماه پس از فاجعه ای که با بازی دنیس چریشف برابر کادیز، برای رئال مادرید رخ داده بود و بازی غیرقانونی چریشف در بازی رفت مرحله یک شانزدهم نهایی، موجب اخراج رئال از ادامه رقابت های کوپا دل‌ری شد؛ بنابراین زیدان در نخستین فصل حضور در برنابئو، شانسی برای هدایت تیمش در جام پادشاهی نداشته باشد.

در فصل 17-2016، زیدان تیمش را از سد لئونسا و سویا گذراند تا به یک چهارم نهایی رسیده و در این مرحله رقیب سلتاویگو شود. بازی رفت در برنابئو با شکست 2-1 رئال مادرید به پایان رسید؛ دیداری که هر 3 گل آن ظرف تنها 6 دقیقه (64 تا 70) رد و بدل شد تا رئال در بازی برگشت در بالایدوس، کار مشکلی برای جبران داشته باشد.

گل به خودی دنیلو یک دقیقه پیش از پایان نیمه اول صعود ستا به نیمه نهایی را تا حدود زیادی قطعی کرد و بازی در نهایت با تساوی 2-2 به پایان رسید تا رئال بدون آن که در این 180 دقیقه حتی یک بار از سلتا پیش افتاده باشد، از دور رقابت ها کنار رود. جالب آن که رئال در لالیگا، رفت و برگشت سلتا را شکست داد و با قهرمانی توامان در لالیگا و لیگ قهرمانان، بهترین فصل خود در حدود 50 سال را رقم زد.

در فصل 18-2017، رئال مسیر آسان تری تا یک چهارم نهایی پیمود و در یک شانزدهم و یک هشتم نهایی، به ترتیب از سد تیم های سطح پایین فوئنلابرادا و نومانسیا عبور کرد تا در یک چهارم نهایی به لگانس برسد. در شرایطی که بازی رفت در بوتارکه با تساوی بدون گل در حال پایان یافتن بود، مارکو آسنسیو در دقیقه 89 گلزنی کرد تا رئال با اندوخته ای مناسب به بازی برگشت در برنابئو بنگرد. 

اراسو در دقیقه 31 گل را جبران کرد و بنزما در دقیقه 47 بازی را به تساوی کشاند اما تنها 8 دقیقه بعد، گابریل گل سرنوشت ساز خانه حریف را به ثمر رساند تا رئال با همین گل، با تساوی 2-2 و با قانون گل زده کمتر در خانه حریف مغلوب لگانس شده و از گردونه رقابت ها کنار رود.

با توجه به این دو نتیجه، شاید دیدن شکست رئال در برنابئو در کوپا دل‌ری و حذف از این مسابقات اتفاق چندان عجیبی نبود. اتفاقی که در فصل گذشته و البته یک مرحله جلوتر هم برای کهکشانی ها رقم خورده بود.

رئال با هدایت سانتیاگو سولاری، در شرایطی که بازی رفت نیمه نهایی را با تساوی 1-1 در نیوکمپ پشت سر گذاشته بود، در نیمه دوم بازی برگشت از هم پاشید و با دریافت 3 گل در عرض 23 دقیقه، حذف تلخی را تجربه کرد. 

رئال با زیدان شانس نخست قهرمانی در لالیگا است و روند این تیم، امیدواری هایی نیز برای رقابت در اروپا به وجود آورده است؛ اما تکرار ناکامی های زیدان با رئال در سانتیاگو برنابئو، آن هم در یک مرحله خاص، نشان می‌دهد که زیزو باید نگرش خود را نسبت به این رقابت ها یک بار برای همیشه تغییر دهد.