به گزارش ایلنا، بازی با الکویت همانجور که انتظار می‌رفت پیش رفت. اگر اتفاقات عجیب و غریب پیش از بازی نبود، شاید کمتر کسی درباره پیش‌بینی نتیجه شک می‌کرد اما مجموعه رویدادهای قبل از بازی و سفر عجیب و غریب استقلالی‌ها به امارات در کنار چهره‌هایی خواب‌زده در فرودگاه هواداران را کمی نگران کرده بود. مصدومیت یکی دو بازیکن و عملکرد ضعیف استقلالی‌ها در بازار نقل و انتقالات را اگر به بحران سرمربی استقلال اضافه کنید، می‌پذیرید که برخلاف تصور عامه هواداران استقلال کمی حق داشتند درباره این بازی نگران باشند اما در نهایت آنچه رخ داد، یک برد شیرین و روحیه بخش برای استقلالی‌ها بود.

بازی با الکویت را اگر بازی دستگرمی استقلالی‌ها بدانیم، باید منتظر بازی مهم‌تر آنها در برابر الریان قطر باشیم. بازی که محک جدی‌تری برای فرهاد مجیدی در استقلال است و هواداران پرتوقع منتظرند تیم رویایی استراماچونی راهش را با فرهاد مجیدی ادامه دهد.

در ظاهر تیم مجیدی در بازی با الکویت شباهت‌هایی با استقلال استراماچونی داشت. اگرچه نزدیک به 40 روز از آخرین بازی استقلال می‌گذرد اما خیلی‌ها معتقدند هنوز رگه‌هایی از سبک بازی استراماچونی در استقلال دیده می‌شود. مهم‌ترینش بازی با ۳ دفاع است که فرهاد مجیدی هم مانند استراماچونی به آن اعتقاد دارد و ترکیب تیم‌اش برابر الکویت را با همین ترکیب چید. حالا که به دفاع اشاره کردیم بد نیست به یک شباهت دیگر استقلال استراماچونی و فرهاد مجیدی اشاره کنیم و آن هم تزلزل در خط دفاعی است.

اگرچه استقلال این بازی را با کلین‌شیت پشت‌سر گذاشت اما عمکرد خط دفاعی این تیم کمی نگران کننده بود. چیزی که ممکن است در ادامه راه در برابر مهاجمان سریع الریان یا تیم‌های لیگ برتری به پاشنه آشیل استقلالی‌ها بدل شود. البته استقلال در خط دفاعی دو مهره اصلی خود را در اختیار نداشت اما باید بدانید که ای‌بسا در ادامه راه و با این آمار مصدومیت بازیکنان استقلال چندان بعید نباشد که مجبور به بازی با همین مهره‌ها شود. بنابراین مهم‌ترین تغییری که فرهاد مجیدی در سبک بازی تیم‌اش نسبت به استراماچونی باید ایجاد کند، همین ترمیم خط دفاعی تیم‌اش است.

استقلال علی‌رغم داشتن مهره‌های با تجربه در خط دفاعی خود ولی بسیار پرهیجان و بی‌تجربه در میدان خود را نشان می‌دهد. آنها در مواقعی که زیر فشار قرار دارند مانند تیم‌های کاملاً بی‌تجربه عمل می‌کنند و اغلب توپ را از دست می‌دهند و ابتکار عمل بازی را به حریف واگذار می‌کنند.

مسأله بازی مالکانه و غیرمالکانه هم البته در همین نگاه اول یکی از بزرگترین اختلافات استقلال استراماچونی و مجیدی است. آنها برخلاف تیم خوب نیم فصل اول استقلال چندان در کار تصاحب توپ و بازی مالکانه نبودند. در عوض بیشتر روی بازی فانتزی بازیکنان و ستاره‌های خلاق‌شان حساب باز کرده‌اند. یک بازی البته ملاک خوبی نیست و باید دید استقلال در بازی‌های سخت‌تر چه نمایشی ارائه خواهد کرد.

گزارش: سامان موحدی راد