به گزارش وبسایت نود، دوران همکاری پوچتینو و تاتنهام هرچند درخشان ولی بدون جام به پایان رسید.

حدود هفت ماه قبل و بعد از شکست خانگی مقابل آژاکس در بازی رفت مرحله نیمه نهایی لیگ قهرمانان و خوردن دو گل در نیمه نخست دیدار برگشت، کسی تصورش را نمی‌کرد تیم پوچتینو بتواند در 45 دقیقه جبران مافات کند و بعد از حذف غیرمنتظره منچسترسیتی در مرحلۀ قبل، بتواند آژاکس جوان و مدعی را هم کنار بزند و به فینال معتبرترین رقابت باشگاهی در جهان برسد. اما این اتفاق افتاد و اسپرز در کمال شگفتی به دستاوردی مهم رسید.

بعد از آن نقطۀ برجسته در کارنامۀ مربیگری پوچتینو و البته تاریخ باشگاه تاتنهام، کسی تصورش را نمی کرد هفت ماه بعد، کار به جدایی بیانجامد. اما نتایج در هفت ماه اخیر آنقدر ناامیدکننده بود که دنیل لوی تصمیم بگیرد تا با بنیانگذر تاتنهام مدرن قطع همکاری کند. از جمله شکست خانگی 7-2 مقابل بایرن مونیخ. هر چند اسپرز این نتیجه ضعیف را در لیگ قهرمانان به نوعی جبران کرده و شرایطش در گروه خود در لیگ قهرمانان آنقدرها هم بد نیست، اما نتایج در بازیهای داخلی اصلاً قابل تعریف نبودند.

نقطۀ شروع و حرکت به سمت افول

هرچند تاتنهام فصل گذشته نتوانست قله را فتح کند و به قهرمانی ارزشمند در اروپا برسد، اما حضور در فینال لیگ قهرمانان برای باشگاهی چون تاتنهام نیز ارزشمند بود. باشگاهی که یک دهه قبل، حتی در کسب سهمیه لیگ قهرمانان نیز ناکام بود. مسیر صعود تاتنهام به فینال لیگ قهرمانان، راهی بود که از پنج سال پیش پایه گذاری شد. اهمیت ثبات و استمرار درسی است که باید از تیم پوچتینو در این سال‌ها گرفت.

شگفت‌انگیزتر اینکه او در شرایطی فصل قبل تیمش را به فینال لیگ قهرمانان رساند که با بودجۀ محدودی روبرو بود. باشگاه به دلیل هزینه های ساخت ورزشگاه جدید تحت فشار مالی بود و پوچتینو نتوانست تیمش را تقویت کند و بدون حتی یک خرید توانست تیمش را به فینال مادرید برساند. پیش از تابستان 2019، لوکاس مورا تنها خرید پوچتینو در طی سه پنجره نقل و انتقالاتی بود.

تیمی که در سال 2019 به فینال لیگ قهرمانان رسید، از پنج سال قبل پایه ریزی شده بود و اینها به مدد هنر پوچتینو بود. مربی‌ای که عاشق کار با جوانان و کمک به پیشرفت بازیکنان برای ارائۀ عملکردی بهتر در زمین مسابقه است. هری کین که اکنون یکی از بهترین گلزنان اروپا و انگلیس به شمار می آید. سال 2014 در مقابل ساندرلند نخستین گلش را به ثمر رساند. این گل با پاس گل اریکسن به ثبت رسید. دله الی جوانی بود که با تیزبینی پوچتینو از تیم گمنام میلتون کی داونز خریداری شد. او سال 2015 نخستین گلش را برای اسپرز به ثمر رساند. پاس گل او توسط هری کین رقم خورد.

سون هیونگ مین مثال دیگری است، بازیکن آسیایی تاتنهام که اکنون یکی از درخشان‌ترین ستاره های قارۀ آسیا در فوتبال اروپا است. او از لورکوزن خریداری شد و به تدریج در ترکیب تیم جا افتاد. نخستین گل سون نیز روی همکاری تیمی با تأثیر لاملا و اریکسن به ثبت رسید. در خط دفاع حتی ثبات بیشتری دیده می شود، بازیکنانی چون آلدرویرلد و فرتونخن از زمان حضور در آژاکس با هم سابقه همکاری داشتند و همبازی بودن این دو در تیم ملی بلژیک نیز به درک متقابل این دو مدافع کمک کرد.

پوچتینو نه تنها به ارتقای کیفیت فردی بازیکنان تیمش کمک کرد که ترکیب تیمش را روز به روز پخته تر، هماهنگ‌تر و هارمونیک‌تر می ساخت. میانه های فصل قبل بود در پیروزی درخشان 6-2 مقابل اورتون در گودیسون پارک، سیسوکو که مدت زمان زیادی از حضورش در ترکیب اسپرز نمی گذرد، برای صدمین بار پیراهن اسپرز را به تن کرد. اما بد نیست بدانید در همان مسابقه نه بازیکن از ده بازیکن دیگر تاتنهام بازیکنانی بودند که سابقه بیشتری به نسبت سیسوکو در ترکیب تیم داشتند و این چیزی نیست جز ثبات.

اما دست آخر همین ثبات و ترکیب شاید اشباع شده، علیه پوچتینو عمل کرد. وقتی اسپرز در عین شگفتی به فینال لیگ قهرمانان رسید، پوچتینو عنوان کرد ممکن است در صورت قهرمانی با این تیم خداحافظی کند. شاید او خود بهتر از هرکس دیگری متوجه شده بود که کارش با این تیم اسپرز تمام شده است و حالا باید به دنبال چالش جدید و ساخت تیم دیگری باشد. اما نه اسپرز قهرمان شد و نه پوچتینو از این تیم جدا شد. عجیب اینکه او هرچند تأکید کرد که امکان جدایی‌اش بعد از فینال لیگ قهرمانان وجود داشت، اما در عین حال عنوان کرد که دوست دارد حداقل پنج سال دیگر در تاتنهام بماند.

البته داستان افول اسپرز فقط معطوف به ناکامی پس از فینال لیگ قهرمانان نیست. تاتنهام تیمی بود که تا نزدیکی‌های سال نو در فصل 2018-2019 لیگ برتر، حتی تهدیدی برای لیورپول و منچسترسیتی محسوب می شد. اما تیم پوچتینو لغزشی اساسی داشت و چه بسا اگر نتایج تیم در لیگ قهرمانان نبود، او زودتر هم پستش را از دست می داد چرا که اوضاع در لیگ برتر اصلاً خوب پیش نرفت.

از فوریه 2019 تاتنهام روی مسیر سقوط حرکت کرد. تیم پوچتینو بعد از شکست مقابل برنلی در فوریه 2019، در 19 بازی بعدی خود در لیگ برتر فقط 22 امتیاز گرفت. و این روند نزولی به این فصل هم کشیده شد. یک ماه قبل تاتنهام شکست سخت 3-0 را مقابل برایتون متحمل شد. این باخت چند روز بعد از شکست تلخ مقابل تیم گمنام کولچستر در در جام اتحادیه بود. در  بازی مقابل برایتون، برای چهارمین بار از ماه سپتامبر پوچتینو تیمی را به زمین فرستاد که میانگین سنی آن بیش از 28 سال بود. عجیب اینکه او در سه فصل نخست حضورش در تاتنهام، جوانترین ترکیب ابتدایی را در میان تمام تیم‌های لیگ برتر داشت و حالا ترکیب اسپرز در میان چهار ترکیب مسن لیگ قرار دارد.

البته مسن بودن ترکیب تیم به خودی خود نمیتواند فاکتوری منفی برای یک تیم محسوب شود. اما در مورد نزول تاتنهام باید به این نکته توجه داشت؛ ترکیب تیم پوچتینو دیگر مطابق با فلسفۀ خاص مربیگری او نبود. تاتنهام با پوچتینو بدل به تیمی پرانرژی شد که قدرت پرس خوبی داشت اما این بازیکنان دیگر مثل 5 سال قبل در پرس از جلو پرانرژی و دونده عمل نمی‌کردند. و این موضوع در امارها کاملاً واضح است. در طی چهار فصل گذشته آمار توپگیری تاتنهام در یک سوم هجومی خود در حدود 4 بوده است و اکنون نصف شده و به حدود 2 رسیده است.

در عین حال پوچتینو نشان داده که عاشق کار با جوانان و کمک به آنها برای بهترشدن است، اما در ترکیب تیم فعلی تاتنهام کمتر جوانی را می توان یافت. این ترکیب پر است از جوانان دیروز که اکنون به بازیکنان باتجربه بدل شده‌اند. بازیکنانی که میتوانستند 6 ماه قبل در مادرید قله را فتح کنند و برنامۀ پنج ساله پوچتینو را با یک جام درخشان به ثمر بنشانند.

در ماه های آخر حضور پوچتینو در تاتنهام، او مربی گذشته نشان نداد. در رسانه‌ها از بازیکنان تیمش انتقاد کرد و با صحبت کردن در مورد عملکرد باشگاه در نقل و انتقالات، سعی کرد کمی از بار مسئولیت نتایج بد را از روی دوش خود بردارد. پوچتینو خود نیز ضرورت تغییر را در تیم حس کرده بود و شاید به همین دلیل صحبت از خداحافظی بعد از فینال لیگ قهرمانان کرده بود.

درست است که پوچتینو با تاتنهام به جامی نرسید و این همیشه نکته‌ای است که منتقدین او ذکر می‌کنند، اما نباید فراموش کرد تاتنهام اکنون دیگر زیر سایۀ آرسنال و چلسی نیست. تاتنهام امروز با تاتنهام ده سال پیش قابل مقایسه نیست. آنها امروز فینالیست اروپا هستند و آنقدر تیم بزرگی هستند که بتوانند نام های بزرگ را به خود جلب کنند. و تمام اینها مدیون کارهای پوچتینو است.

اما در عین حال نباید فراموش کرد که او در زمینۀ بازسازی دوباره ترکیب تاتنهام و تغییر نسل با ناکامی مواجه شد و چه بسا اگر ناکام نبود، هنوز هم روی نیمکت اسپرز حضور داشت. تیم جوان او پخته شد و تا یک قدمی فتح قله پیش رفت، اما در یک سال اخیر با افتی قابل توجه مواجه شد. اشتباهات درون زمین سرسام آور بود، طوری که پوچتینو خود نیز در رسانه‌ها لب به انتقاد از این اشتباهات کودکانه گشود. این اشتباهات یا حاصل خطاهای تاکتیکی مربی بوده یا سرپیچی بازیکنان از دستورات مربی، شاید هم مربی دیگر نتوانسته به بازیکنان تیمش انگیزه دهد، هریک از سه گزینه هم که باشد نشانۀ خوبی برای مربی در حد و اندازه های پوچتینو نیست.

در هر صورت دوران پوچتینو و تاتنهام نیز گذشت. و حالا باید منتظر عملکرد این مربی و این باشگاه بعد از جدایی باشیم...

1878