به گزارش وبسایت نود، کمتر از یک سال پس از پایان جام ملت‌های آسیا، اوضاع اطراف تیم ملی آنقدر پرحاشیه شده که فدراسیون، وادار به انتشار بیانیه شود. مسیر ایران برای صعود به جام جهانی، با چالش‌های جدی روبروست و از دست دادن 4 فیفا دی در یک سال، موضوع قابل تحملی برای طرفداران تیم ملی نیست. مسئله‌ای که آماده‌سازی ایران را با مشکلات زیادی روبرو می‌کند.

رئیس فدراسیون پس از رفتن کی‌روش، ادعا کرده بود از این پس جلوی موسسه‌ها و ایجنت‌ها را می‌گیرد و مستقیما، بازی‌های دوستانه توسط فدراسیون هماهنگ می‌شوند. سیاستی که باعث شده بازی‌های دوستانه با ترکیه، الجزایر، تونس، ازبکستان، سیرالئون، لیتوانی، بولیوی، ترینیداد، فلسطین و قطر در سال 2018، به فقط دو بازی دوستانه با سوریه و کره جنوبی در سال 2019 تبدیل شود. فدراسیون در بیانیه‌اش، اعلام کرده با 9 کشور برای بازی‌های دوستانه وارد مذاکره شده‌اند که رقم درخواستی، محل برگزاری و عدم تمایل آن‌ها باعث شده این تلاش‌ها به سرانجام نرسند. بررسی این 9 کشور، تردیدهای زیادی به این بیانیه وارد می‌کند.

هند، یکی از کشورهایی که فدراسیون از آن نام برده، چند روز بعد در انتخابی جام جهانی مهمان عمان خواهد بود و عملا، امکان برگزاری دوستانه با آن‌ها وجود نداشته که فدراسیون با این کشور وارد مذاکره شود. ژاپن هم، مدت‌هاست برنامه‌ای برای بازی دوستانه با تیم‌های آسیایی ندارد. از طرفی، امتیاز برگزاری بازی‌های دوستانه آن‌ها به یک شرکت سازنده مشروبات الکلی فروخته شده و ایران، امکان بستن قرارداد با این شرکت را ندارد.

بعضی از دیگر کشورها مثل امارات، گرجستان، لیبریا، چین و حتی استرالیا، در رده بندی فیفا فاصله‌ای جدی با ایران دارند و عملا، تیم ملی نباید برای بازی با آن‌ها مبلغ چندانی بجز هزینه‌های جاری پرداخت کند. به خصوص که بجز گرجستان، هیچکدام از آن‌ها مسابقه‌ای در فیفا دی آینده برگزار نمی‌کنند.

تنها تیم‌هایی که با تعریف فدراسیون سازگار هستند، برزیل و پاراگوئه محسوب می‌شوند. دو تیمی که اتفاقا، با دو تیم آسیایی کره جنوبی و عربستان بازی خواهند کرد. اینکه تیم‌های بزرگ آمریکای جنوبی برای بازی‌های دوستانه مبالغ زیادی دریافت می‌کنند موضوع تازه‌ای نیست. اینکه ایران هم در حال حاضر، توانایی پرداخت چنین مبالغی را ندارد هم چیز تازه‌ای به حساب نمی‌آید. بنابراین قرار دادن این دو کشور در بیانیه فدراسیون هم، بیشتر جنبه تزئینی دارد و سال‌هاست، همه می‌دانند ایران نمی‌تواند هزینه بازی با چنین تیم‌هایی را پرداخت کند. برای ایران، کشورهایی مثل ونزوئلا هم در دسترس بودند که ژاپن، در روزهای آینده مقابل آن به میدان خواهد رفت.

سوال اینجاست فدراسیون، غیر ممکن بودن بازی با ژاپن و هند را نمی‌دانسته که با آن‌ها برای این تاریخ وارد مذاکره شده؟  امارات، لیبریا، چین و استرالیا که سه تای آن‌ها از لحاظ سیاسی هم روابط خوبی با ایران دارند، حاضر بودند فیفا دی را بدون بازی دوستانه تمام کنند اما بدون پرداخت پول روبروی ایران قرار نگیرند؟ یا این اسامی، فقط چند نام برای فرار فدراسیون از فاجعه اخیر بوده‌اند؟