به گزارش وبسایت نود، شکست 3-0 مقابل پاریسن ژرمن زنگ های هشدار را در رختکن رئال مادرید به صدا در آورده است.

هفته نخست لیگ قهرمانان با شکست تحقیرآمیز رئال مادرید مقابل پاریسن ژرمن پایان یافت تا رئالی که فصل را خوب شروع نکرده با تحمل این باخت به وضعیت بدی دچار شود و عرصه بر زیدان و تیمش تنگ تر از قبل شود. اما چه شد که رئال مادرید بعد از سه قهرمانی پیاپی در لیگ قهرمانان و سه تغییر روی نیمکت، دچار چنین وضعیتی شده است؟

قرار نبود این طور شود

بازگشت زین الدین زیدان 9 ماه بعد از جدایی‌اش از رئال مادرید، به نظر می رسید پایانی باشد بر تمام بحران ها در مادرید. مردی که رئال مادرید را به عنوان پیاپی در لیگ قهرمانان رساند با بازگشتش امید و توقعات را به رختکن برنابئو بازگرداند و همگان تصور می کردند دوباره روزهای خوش را خواهند دید.

فصل پیش اوضاع حتی بعد از بازگشت زیدان هم خوب پیش نرفت. آنها در 5 بازی آخر فصل خود فقط 1 برد را کسب کردند. اما این استدلال وجود داشت که تیم نیاز به بازسازی، تقویت و دگرگونی دارد. درست است که نه پوگبا آمد و نه نیمار و نه امباپه. اما رئال مادرید با صرف 300 میلیون یورو بازیکنان خوبی را جذب کرد و تقریباً در هر سه بخش تقویت شد.

با همۀ این خریدها و ترکیب خوبی که رئال مادرید دارد، آنها چهارشنبه شب در لیگ قهرمانان در مقابل پاریسن ژرمن بدون نیمار، امباپه و کاوانی، شکست که هیچ، در واقع تحقیر شدند. جالب است بدانید که از فصل 2003-2004 و از زمان جمع‌آوری داده ها توسط اپتا، این برای نخستین بار بود که سفیدپوشان مادریدی در یک بازی اروپایی حتی یک شوت درون چارچوب ندارند.

نمایش رئال مادرید آنقدر ضعیف بود و تیم زیدان در مقابل یاران توخل مغلوب کاملی بود که سرمربی فرانسوی در پایان مسابقه اعتراف کرد پاریسن ژرمن از هر نظر نسبت به تیمش بهتر بود. حتی بازیکنان رئال مادرید نیز به عملکرد ضعیف تیم خود اعتراف کردند و انتقاد از عملکرد و نتیجه رئال مادرید در پاریس، تیتر اول رسانه های اسپانیایی شد.

آینده ای مملو از تردید؟

شاید هنوز زود است بخواهیم قضاوت کلی داشته باشیم و حکم قطعی برای رئال مادرید صادر کنیم. هنوز 5 مسابقه به پایان مرحله گروهی باقی است. رئال مادرید در گروهی قرار گرفته که هنوز فرصت های زیادی برای جبران و حتی صدرنشینی دارد. اما نباید از این نکته غافل شد که نه جایگاه زیدان مطمئن است و نه آینده رئال مادرید روشن.

آیا کار بازسازی تیم در تابستان به خوبی و به طور کامل انجام شد؟ پاسخ خیر است. تیم فعلی رئال مادرید آمیخته‌ای است از بازیکنان جدیدی که در ترکیب تیم جا نیفتاده اند و بازیکنان سابقی که بی اشتها، کم عطش و خسته نشان می‌دهند. برخی بازیکنانی که حالا از حضورشان در برنابئو حتی بیش از 10 سال می گذرد.

راموس و مارسلو همچنان از ارکان خط دفاعی به حساب می آیند ولی با 33 و 31 سال سن، کم کم به سالهای پایانی فوتبال خود نزدیک می شوند. رئال مادرید در 5 بازی این فصل خود هنوز کلین شیتی به ثبت نرسانده است. و اگر با آمار فصل قبل محاسبه کنیم، از آخرین کلین شیت آنها ده بازی می گذرد. پاریسن ژرمن 3 گل به رئال زد، همان کاری که سوسیداد کرد. ویارئال، بتیس و لوانته هم حتی موفق شدند دو گل وارد دروازه مادرید کنند.

همین موضوع در مورد خط هافبک رئال مادرید به چشم می خورد، چه بسا با شدت بیشتر. زیدان در تابستان به دو بازیکن جوان تیمش در خط هافبک اجازه خروج داد: سبایوس و یورنته رئال را ترک کردند و این در شرایطی است که مودریچ 34 سال دارد و قرار نیست مثل سابق بتواند در کل فصل بار خط هافبک تیمش را به دوش بکشد. در غیاب او در پاریس، خط هافبک رئال مادرید با حضور کروس، کاسیمیمرو و خامس، حرفی برای گفتن مقابل پاریس نداشت.

در بخش هجومی نیز، همچنان خلأ رونالدو به شدت احساس می شود. نه فقط از لحاظ گلزنی، بلکه به خاطر عطش او برای موفقیت، به خاطر ذهنیتش برای برد و حضور پررنگی که در بخش هجومی رئال ایفا می کرد. اکنون در ترکیب رئال مادرید بازیکنی نیست که همچون رونالدو ورق را به یکباره برگرداند، بازیکنی در سطح و اندازۀ او که بتواند تفاوت را درون زمین رقم بزند.

رئال مادرید در تابستان 100 میلیون برای خرید هازارد خرج کرد. اما او هنوز فروغی در رئال مادرید نداشته است. با وضعیتی که او در تمرینات پیش فصل از لحاظ جسمانی داشت، توقع هم نمی رفت بتواند به زودی روی فرم بیاید. بدتر اینکه پیش از بازی نخست فصل، دچار مصدومیت از ناحیه ران پا شد و حالا به تازگی از بند مصدومیت رها شده و طبیعی است که برای رسیدن به فرم خوب خود، به زمان نیاز دارد.

اما جز او، خریدهای دیگر رئال مادرید نیز هنوز در ترکیب تیم جا نیفتاده اند. مندی 43 میلیون پوندی که برای رقابت با مارسلو در سمت چپ خط دفاع خریداری شده، در بازی چهارشنبه شب مقابل پاریسن ژرمن، به دردسر افتاد، همانطور که میلیتائو نتوانست جای خالی ستاره‌ای چون راموس را پر کند. توقع از ستاره 18 ساله ای چون رودریگو هم نمی تواند زیاد باشد. لوکا یوویچ نیز هنوز ان بازیکن تاثیرگذار و گلزن فرانکفورت نشده است.

گرت بیل و تابستانی که گذشت

موفقیت دوره اول حضور زیدان در مادرید، بر پایه رابطۀ قوی‌ای بود که او با بازیکنانش ایجاد کرده بود. او در این باره چنین گفته است: «مدیریت کردن گروهی از بازیکنان کار آسانی نیست ولی این بخشی از شغل من است که آن را دوست دارم.» صدالبته که مدیریت تیم کهکشانی و پر ستاره ای چون رئال مادرید کاری بس سخت است ولی زیدان از پس این کار بر آمد و توانست همه را راضی و خوشحال نگاه دارد. البته تقریباً همه.

جدایی زیدان در تابستان 2018 خبر خوبی برای گرت بیل بود که بعد از درخشش در فینال کیف به صراحت نارضایتی خود را از شرایطش در مادرید بیان کرد. اما زیدان بازگشت و این بار به شیوه ای بیرحمانه‌تر اختلاف وی با بیل رخ نمایی کرد. زیدان تقریباً برای کنار گذاشتن بیل از ترکیبش همه کار و ستاره ولزی تا آستانه جدایی هم پیش رفت. 

اما با وجود تمام حرف هایی که زده شد و اتفاقاتی که افتاد، بیل در مادرید ماندنی شد و خودش را به ترکیب تیم تحمیل کرد. جالب اینکه بعدتر بیل عنوان کرد با خوشحالی در ترکیب رئال مادرید بازی نمی کند ولی سعی در رفتاری حرفه‌ای دارد. از آن طرف زیدان هم بیل را بازیکنی مهم توصیف کرد! از این منظر در پیش گرفتن چنین رویه‌ای برای مربی‌ای که ارتباط با بازیکنانش را در اولویت های بالای مربیگری خود قرار می‌دهد، عجیب و متناقض است.

نگرانی ها در رئال مادرید بیش از یک موضوع است...