به گزارش وبسایت نود، 18 سپتامبر مصادف بود با چهل و سومین سال تولد رونالدوی برزیلی.

پیش از ظهور و درخشش کریس رونالدو، رونالدو برای دنیای فوتبال تداعی کننده یک مهاجم برزیلی با شم گلزنی بالا بود. بازیکنی که پیش از رقابت فضایی مسی و رونالدو، با کسب 3 عنوان مرد سال فیفا و دو توپ طلا. از جمله پرافتخارترین های دنیای فوتبال به حساب می آید. اما فروغ مسی و کریس رونالدو و تعدد افتخارات این دو عناوین دیگر ستاره های فوتبال را کمرنگ جلوه کرد و برای کسی مثل رونالدوی برزیلی، حتی باعث شد نام وی نیز از شکل منحصربه فرد خود خارج شود. به هر حال هرچه باشد حداقل یک پله، یک مارادونا، یک کرویف در دنیای فوتبال می شناسیم ولی دربارۀ رونالدو اینطور نیست.

رونالدو لوئیز نازاریو دلیما 18 سپتامبر 1976 در ریودوژانیرو برزیل به دنیا آمد. او سابقه بازی برای کروزیرو، پی اس وی آیندهوون، بارسلونا، اینتر، رئال مادرید، میلان و کورینتیانس را دارد. رونالدو در 518 بازی عرصه باشگاهی موفق به زدن 352 گل شد که بهترین دوران وی از منظر گلزنی در مادرید بود که در 177 بازی 104 گل به ثمر رساند. رونالدو با 62 گل ملی در 98 بازی، یکی از بهترین گلزنان تاریخ فوتبال ملی کشورش به حساب می آید.

به همین بهانه، نگاهی داریم به شش لحظۀ ماندگار دوران حرفه ای رونالدو؛

1. هتریک مقابل لورکوزن در سال 1994

25 سال پیش تقریباً در چنین روزهایی برای نخستین بار رونالدوی برزیلی در اروپا برای خود نامی دست و پا کرد. رونالدو آن زمان 18 ساله بود و اگرچه تعریف هایی در مورد او می شد، اما بعد از این هتریک در جام یوفا بود که توانست چشم های زیادی را به خود خیره کند. 13 سپتامبر 1994 بایرلورکوزن در بای آرنا میزبان آیندهوون بود که در آن بازی یک مهاجم برزیلی 18 ساله را در ترکیب خود داشت. هرچند لورکوزن در آن مسابقه توانست 5-4 پیروز شود ولی رونالدو سه گل از چهار گل تیمش را به ثمر رساند و شاید اگر بیش از 80 دقیقه در زمین می ماند، می توانست باز هم گلزنی کند. در هر صورت او با آن هتریک خودش را در اروپا چهره کرد.

2. آن گل مقابل کومپستلا

باورش سخت است، اما رونالدو تنها یک فصل در بارسلونا حضور داشت و در آن یک فصل هم آماری خیره کننده در نیوکمپ داشت و سپس راهی اینتر شد. او در فصل 1996-1997 در بارسلونا توپ زد و در 49 بازی موفق به زدن 47 گل شد، آماری شبیه به آمار فرازمینی‌ای که از مسی و رونالدو بیشتر سراغ داریم. یکی از بهترین گل های رونالدو در تنها فصل حضورش در نیوکمپ، گل مقابل کومپستلا بود. اگر تصور می کنید رونالدو تنها یک مهاجم محوطه جریمه بود که آمادۀ استفاده از فرصت های فراهم شده بود، اشتباه می کنید. در پیروزی 5-1 مقابل کومپستلا او دو گل زد که یکی از این گلها، فوق العاده بود. او توپ را از میانه زمین گرفت و بعد از دریبل دو بازیکن حریف با سرعتی خیره کننده به محوطه جریمه رسید و بعد از کنار زدن دو مدافع حریف، گلی تماشایی را به ثمر  رساند تا به همه نشان دهد نه تنها یک مهاجم سرعتی که دریبل زن هم هست.

3. فینال جام یوفا سال 1998

اواخر دهه 90 دورانی طلایی برای رونالدو بود. فینال جام یوفا سال 98 در پارک دو پرنس بین اینتر و لاتزیو برگزار شد. فینالی جذاب که در یک طرف آن لاتزیو بازیکنانی مانند روبرتو مانچینی، فاوالی، نستا و ندود را در ترکیب خود داشت. در آن سمت هم رونالدو با همبازیانی چون زانتی، زامورانو، سیمئونه و ژورکائف پای به زمین گذاشته بود. اینتر در نهایت موفق شد با 3 گل پیروز میدان شود که گل سوم و حسن ختام فینال توسط رونالدو به ثمر رسید. رونالدوی برزیلی در حالی جام را بالای سر برد که بهترین بازیکن دیدار فینال نیز انتخاب شد.

4. گلزنی در بازی نخست برای رئال مادرید

بعد از 5 فصل حضور در اینتر، رئال مادرید برای خرید او هزینه کرد تا کهکشانی های خود را تکمیل کند. رونالدو به زمان زیادی برای ثابت کردن ارزش های خود نیاز نداشت. بعد از انتقال به رئال مادرید در دیدار مقابل آلاوز به عنوان تعویضی وارد زمین شد و تنها 61 ثانیه بعد از ورودش به زمین، گلزنی کرد تا این چنین حضورش را به رخ همه بکشد. یک سانتر از جناح چپ با استپ عالی او همراه شد که دو مدافع حریف را از دور خارج کرد سپس ضربه چکشی او وارد دروازه شد تا حضورش در برنابئو را با گلی زیبا جشن بگیرد. رونالدو در دو فصل نخستش در رئال مادرید 61 گل زد و به این تیم کمک کرد 3 جام مختلف را کسب کند.

5. ستاره نخست جام جهانی 2002

جام جهانی 98 فرانسه برای رونالدو خوب شروع و بد تمام شد. او در بازی فینال هیچ نشانی از رونالدوی واقعی نداشت و شکست تلخ 3-0 هم خاطره ای بد را برای وی رقم زد. اما 4 سال بعد همه چیز جبران شد. رونالدوی برزیلی با آن استایل خاص موهایش که به قول خودش، او را منحصربه فرد هم می کرد و توجهات به وی جلب شده بود، با زدن 8 گل آقای گل جام شد. از همه مهمتر زدن دو گل در فینال جام جهانی 2002 بود که منجر به پیروزی 2-0 برزیل مقابل آلمان در ژاپن شد. این قهرمانی هنوز هم آخرین قهرمانی برزیل پرافتخار در جام جهانی به حساب می آید.

6. هتریک مقابل منچستریونایتد

یکی از بهترین و پررنگ‌ترین خاطرات دوران حضور او در رئال مادرید، هتریک مقابل منچستریونایتد بود. آپریل 2003 منچستریونایتد در بازی برگشت یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان میزبان رئال مادرید بود و هر چند یاران فرگوسن موفق شدند 4 بار دروازه کاسیاس را باز کنند ولی هتریک رونالدو، باعث شد فرگوسن و تیمش از تورنمنت کنار بروند و شانس حضور در فینال را که در الدترافورد برگزار می شد از دست بدهند. رونالدو در ان مسابقه هم هتریک کرد. عملکردش انقدر خوب بود که در هنگام ترک زمین مورد تشویق هواداران در الدترافورد قرار گرفت. ازقضا در آن مسابقه هم رونالدو 67 دقیقه در زمین حضور داشت و شاید اگر بیشتر در زمین مسابقه می ماند، می توانست باز هم گلزنی کند.