به گزارش وب‌سایت نود، مدافعان میانی را قلب خط دفاع می‌گویند. لقبی که علاوه بر جای بازی‌شان می‌تواند به اهمیت پستشان هم اشاره داشته باشد. قلبی که می‌تواند مرگ و زندگی یک تیم را در گروی عملکردش داشته باشد. دفاع میانی یکی از پست‌هایی است که کمتر از همه تحت تاثیر تغییرات قرار می‌گیرد. اگر بحث جوانگرایی باشد یا  هر تحولی، مدافعان میانی آخرین گزینه‌ها برای تغییر هستند. ثبات یکی از فاکتورهای اصلی این پست است. زمانی با حضور بازیکنانی مانند سیدجلال حسینی و پژمان منتظری، قلب دفاعی ایران در کمال سلامت و اقتدار بود. آنها آنقدر در ترکیب تیم ملی جا افتاده بودند که تصور این که قرار است روزی از تیم ملی جدا شده و جانشینانی برای آنها پیدا شود دور از ذهن بود. این اتفاق اما بیش از یک سال است که اتفاق افتاده و هنوز هم جانشینان مطمئنی برایشان پیدا نشده است.

کی‌روش در جام ملت‌های 2015 با تغییر پست پورعلی‌گنجی از هافبک دفاعی به دفاع وسط یکی از این جاهای خالی را پر کرد. بعد از تثبیت پورعلی‌گنجی در این پست مشکل اصلی در پیدا کردن زوج مناسبش بود. جلال حسینی و پژمان منتظری بازیکنانی بودند که یکی در میان در کنار این مدافع به میدان می‌رفتند. روزبه چشمی، محمد انصاری، مجید حسینی و کنعانی‌زادگان چهار بازیکنی بودند که کی‌روش برای این پست امتحان کرد. در جام‌جهانی چشمی اولین بازیکن حاضر در این پست بود که مصدومیت او فرصت را به مجیدحسینی جوان داد. حسینی آنقدر خوب کار کرد که در تا آخر جام‌جهانی در ترکیب باقی ماند. در جام ملت‌ها اما هیچ‌کدام از دو گزینه جام‌جهانی نتوانستند عملکرد خوبی داشته باشند و کنعانی‌زادگان به این چرخه اضافه شد. این آزمون و خطاها در زمان کی‌روش به نتیجه‌ای نرسید و حالا مانند میراثی به ویلموتس رسیده است.

سرمربی بلژیکی که تا این‌جای کار سه بازی روی نیمکت تیم ملی نشسته است از همان ابتدا این مسیر را ادامه داده است. در بازی اول مقابل سوریه زوج پورعلی‌گنجی و مجید حسینی در ترکیب قرار گرفتند. در بازی دوم کنعانی‌زادگان جانشین حسینی شد و در بازی سوم مصدومیت پورعلی‌گنجی این دو بازیکن را در کنار هم قرار داد. فعلا، او هنوز انتخاب نکرده که چه زوجی، قرار است در بازی‌های سخت‌تر از دروازه بیرانوند دفاع کنند.

30388