پرچم جدید روی جام قهرمانی لیگ برتر؛ حمله به انحصار 18 ساله
قهرمانی هر کدام از تیمهای پرسپولیس، استقلال و تراکتور در لیگ برتر، میتواند دو گانه قدیمی مربیان داخلی و کروات را به پایان برساند.
به گزارش وبسایت نود، موفقیت سالهای اخیر پرسپولیس، باعث شده تمایل تیمهای ایرانی برای استفاده از مربیان خارجی بیشتر شود. به خصوص که همزمان، تیم ملی هم با مربی خارجی راحتتر از همیشه به جام جهانی میرفت و استقلال بعد خروج از دایره بازیکنان سابقش، روزهای نسبتا خوبی را با شفر گذراند. این فصل، از بین 5 مدعی فصل پیش سه تیم مربیان خارجی جدید دارند. پرسپولیس با کالدرون شروع کرده، استقلال استراماچونی سرمربی سابق اینتر و اودینزه را به ایران آورده و تراکتور، با دنیزلی قرارداد بسته است. مربیانی که وظیفه آنها شکستن طلسمی سنتی در لیگ برتر ایران است.
مونوپل ایران و کرواسی
در تاریخ لیگ برتر ایران، فقط مربیان دو کشور توانستهاند به قهرمانی برسند. در سالهای ابتدایی، قهرمانی بین مربیان داخلی دست به دست میشد و پس از آن، نوبت کرواتها رسید تا سهمی از جامهای لیگ برتر داشته باشند. در 10 دوره ابتدایی لیگ، 9 قهرمانی متعلق به مربیان ایرانی بود و فقط یک جام، به فولاد فرانچیچ رسید. پروین، کاظمی، جلال، قلعهنویی، دایی و قطبی به ترتیب اولین قهرمانیشان در لیگ برتر را تجربه کردند. در سالهای بعدی، سهم کرواتها با کرانچار و برانکو بیشتر شد. کرانچار سپاهان را قهرمان کرد و برانکو با هتتریک قهرمانی پرسپولیس، یکی از پرافتخارترین مربیان لیگ برتر شد. در این بازه زمانی فرکی و ویسی هم به مربیان ایرانی قهرمان لیگ اضافه شدند تا مجموعا در 18 دوره برگزار شده 13 قهرمانی متعلق به مربیان داخلی و 5 قهرمانی، در اختیار مربیان کروات باشد.
ناکامهای لحظه آخری
در بین مربیان دیگر کشورها که سابقه قهرمانی در لیگ را ندارند، بعضی تا یک قدمی جام هم جلو رفتند. لیگ پنجم، پاس دنیزلی مدعی جدی قهرمانی محسوب میشد و تا هفتههای پایانی، صدرنشین لیگ بود. ماجرای مشهور نرفتن دنیزلی به اصفهان و باخت پاس، جام را از او و تیمش گرفت. جوروان ویرای برزیلی، شاید بزرگترین ناکام لحظه آخری لیگ برتر باشد. سپاهان او در لیگ هفتم تا دقیقه 96 قهرمان لیگ برتر بود اما ضربه سر سپهر حیدری، جام را به پرسپولیس رساند. بلای ویرا، به شکلی دیگر سر تونی پرتغالی هم آمد. تراکتور او، هفته آخر لیگ چهاردهم به عنوان صدرنشین وارد زمین شد و 3-1 از حریفش جلو افتاد اما با تساوی 3-3، جام را به سپاهان فرکی واگذار کرد و ترکیب ملیت مربیان قهرمان لیگ، دست نخورده باقی ماند.
قهرمانی در آسیا و اروپا
از بین سه مربی خارجی مدعی قهرمانی لیگ، دو نفر پیش از ایران در کشور دیگری تجربه قهرمانی دارند. یکی در آسیا قهرمانی لیگ را تجربه کرده و یکی، در اروپا قهرمان شده است. گابریل کالدرون، زمان حضورش در عربستان با دو تیم مختلف این کشور قهرمان لیگ شده و میخواهد در دومین کشور به قهرمانی برسد. دنیزلی که یک بار به قهرمانی لیگ برتر ایران نزدیک شده بود هم با هر سه تیم بزرگ شهر استانبول، سابقه قهرمانی سوپرلیگ ترکیه را دارد. استراماچونی جوان اما، دنبال کسب اولین قهرمانی دوران مربیگری در رده بزرگسالان است.
سالهای بدون جام
با همه اینها، اگر قرار باشد بر اساس شرایط فعلی مربیان مدعی قهرمانی اوضاع را بررسی کنیم، دو مربی داخلی کمی اوضاع بهتری دارند. از آخرین قهرمانی هرکدام از مربیان 5 تیم مدعی، زمان زیادی میگذرد. در بین آنها، یحیی گلمحمدی آخرین کسی بود که جام برد. ذوب آهن او، قهرمان جام حذفی و سوپرجام ایران در سال 1395 شد. قبل از او هم امیر قلعهنویی سال 1392 با استقلال قهرمانی لیگ را بدست آورد. آخرین جام کالدرون مربوط به سال 1390 میشود و آخرین قهرمانی دنیزلی در سطح اول فوتبال، سال 1388 بدست آمد. استراماچونی، هنوز جامی در رده بزرگسالان ندارد و آخرین قهرمانی او، سال 1391 با تیم جوانان اینتر رقم خورد. با این شرایط، 3 مربی خارجی برای شکستن طلسم قدیمی، باید از مسیر دشوار و رقبای سختی عبور کنند.