به گزارش خبرگزاری تسنیم، تیم فوتبال یوونتوس امروز (چهارشنبه) در دومین بازی خود در جام قهرمانان بین‌المللی موفق شد رقیب دیرینه خود، اینتر را در ضربات پنالتی با نتیجه 4 بر 3 شکست دهد. این بازی در حالی در وقت‌های معمول با تساوی یک - یک خاتمه یافت که اینتر ابتدا پیش افتاده بود.

مائوریتزیو ساری، سرمربی بانوی پیر پس از این بازی که تیمش با گل به خودی دلیخت عقب افتاد، اما با گل رونالدو از روی ضربه کاشته به بازی برگشت و در نهایت به لطف درخشش جان‌لوئیجی بوفون برای مهار سه ضربه پنالتی حریف پیروز شد، به خبرنگاران گفت: دلیخت در صحنه گل به خودی که زد به هیچ عنوان مقصر نبود. ما در آن مقطع داشتیم بدترین عملکردمان را ارائه می‌کردیم و هیچ مسئولیتی متوجه او نیست. رونالدو هم همان درخشش همیشگی‌اش را داشت. تیم ما اما هنوز باید در حملاتش پیشرفت کند و به این شیوه کار رونالدو هم آسان‌تر می‌شود. قدرت فوق‌العاده بوفون هم در این است که او ذاتاً یک جنگجوست. او زمانی که برای ایستادن درون دروازه فراخوانده شد، آماده بود و در ضربات پنالتی هم کارش را خارق‌العاده انجام داد.

یوونتوس در بازی قبلی‌اش در جام قهرمانان بین‌المللی با نتیجه 3 بر 2 به تاتنهام باخته بود. ساری درباره تفاوت عملکرد تیمش در بازی مقابل اینتر و بازی مقابل تاتنهام اظهار داشت: عملکرد ما در این بازی بی‌شباهت با بازی‌مان مقابل تاتنهام نبود، مثل آن بازی در ابتدای مسابقه مشکل داشتیم و ضرب‌آهنگ حرکات‌مان آهسته بود. ما در نیمه دوم بهتر بازی کردیم، حریف را از جلو تحت فشار قرار دادیم و با مدافعان کناری حملات خوبی ترتیب دادیم. هنوز هم می‌توانیم پیشرفت کنیم به خصوص در زمینه آغاز پرس حریف از خط حمله برای پس گرفتن توپ در فاز دفاع. ما باید دفاع را از خط حمله شروع کنیم و به حریف اجازه ندهیم توپ را پشت سر مدافعان‌‌مان برساند. این کار را هم در نیمه دوم با شهامت بیشتری انجام دادیم.

سرمربی بانوی پیر در پایان تأکید کرد: فلسفه بازی یوونتوس در حال تغییر است و این طبیعی است که این کار مدتی زمان ببرد. من امروز صبح اشتباه کردم که بازیکنان را مجبور کردم 45 دقیقه تمرین کنند و نتیجه آن را در طول بازی که گرمای هوا هم اذیت‌‌مان می‌کرد، احساس کردیم. بین دو نیمه در رختکن به بازیکنانم گفتم که ما می‌توانیم اشتباهاتی که در برخی حرکات‌مان مرتکب می‌شویم را بپذیریم، اما بی‌تفاوتی و منفعل بودن را نمی‌پذیریم. باید با فشار آوردن از جلو، دفاع را آغاز کنیم نه اینکه بگذاریم حریف جلو بیاید و بعد مجبور به فرو رفتن در لاک دفاعی شویم. فکر می‌کنم که بازیکنان هم منظور مرا متوجه شدند.