به گزارش سایت نود، نیمه نهایی کوپا آمه‌‍ریکا بعد از ناکام گذاشتن مسی و آرژانتین میزبان یکی از سرخ‌پوست ترین بازی‌های را شاهد بود.سال‌ها پیش استعمارگران اسپانیایی و انگلیسی با بی‌رحمی تمام یک نژاد را از روی زمین محو کردند و در این راستا دیدار شیلی و پرو به جز جنبه‌های فوتبالی در برگیرنده جذابیتی شبیه به جذابیت یک موزه بود. دیداری که با نیم‌رگه‌های سرخ‌پوستی برخی بازیکنانش تداعی کننده‌ نژادی نام داشت که در آتش استعمارگران اروپایی سوخت و محو شد و فقط افسانه‌هایی از آن باقی مانده است. افسانه‌هایی که شاید شناخته شده ترینشان قبیله‌های چادرنشینی است که با اسم‌های مستعار حیوانات و طبیعت داستان‌های سحرآمیز خودشان را داشتند. 
در لیست بازیکنان تیم پرو، شگفتی‌ساز جام به پایان رسیده، شاید تنها نام‌هایی که خودنمایی می‌کنند و معرف حضور فوتبال دوستان هستند 2  نام گوئررو و جفرسون فارفان باشد. جفرسون فارفان که سال‌ها در ترکیب شالکه حضور داشت و با 150 بازی در بوندس لیگا و 39 گل زده در حال حاضر شاخص‌ترین بازیکن تیمش به شمار می‌رود. شیلی با در اختیار داشتن ستاره‌هایی مثل ویدال، سانچز، ایسلا و وارگاس و با عنوان قهرمانی دوره قبل با اعتماد به نفس بیشتری پا به رقابت با پروگذاشت اما در نهایت دربی پاسفیک را به بدترین شکل ممکن واگذار کرد.آن‌های کلمبیای مدعی را در جدالی سخت در ضربات پنالتی از پا درآوردند. تیم با کیفیت شیلی اجازه دارد به خاطر حضور سحرآمیز یک آپاچی اصیل همچنان به خرافات یا باورهای سرخ‌پوستانه‌اش ایمان داشته باشد. تاریخچه بازی 2 تیم اما از برتری قاطع شیلی حکایت می‌کرد؛ با این حال در زمین نتیجه متفاوتی رقم خورد. شیلی  در 81 دیدار 45 بار پیروز بود و این بار بیست و سومین شکست را متحمل شد.  در واقع پرو تنها برای سومین بار در 16 رویارویی اخیربه برتری رسید.مدعیان آزادی‌خواه و انقلابی امریکای جنوبی با برتری آماری و روحی آمده بودند  تا دیگر قبیله‌ سرخ‌پوست این قاره را پشت سر بگذارند و حریف برزیل میزبان در فینال اما در عمل اتفاق دیگری رخ داد.  پروخوب و مستحکم ظاهر شد و در غیاب معروف‌ترین و بهترین با وجود نایب‌قهرمانی، سربلند شد. پرو و شیلی روبروی یکدیگر قرار گرفتتند و  با رگه‌های سرخ‌پوستی و شادی‌های پس از گل شبیه به سرخ‌پوستان، فریاد ستم‌دیدگان استعمار اروپا را محکم‌تر به گوش رساندند. بلیت بازی این دو تیم  بلیت یک موزه  پر از عبرت و درس بود؛ موزه‌ای که به ما خواهد گفت کم‌تر از صد سال پیش نژادی روی کره زمین با آرامش و صلح زندگی می‌کرد که مدعیان تمدن از آنها فقط افسانه‌هایی باقی گذاشتند.