به گزارش وبسایت نود، یکشنبه شب و در فینال رقابت های لیگ ملت های اروپا پرتغال در ورزشگاه دراگائوی پورتو به مصاف هلند رفت و در پایان توانست با پیروزی 1-0 به قهرمانی در این رقابت های تازه تاسیس برسد تا بعد از قهرمانی در یورو 2016، در یک رقابت معتبر دیگر نیز بر بام اروپا بایستد. 

شاید در بازی یکشنبه شب برخلاف همیشه، طرفداران لیونل مسی هم در طرف پرتغال و کریس رونالدو قرار داشتند. در فصلی که لیونل مسی با ثبت نمایش های فردی درخشان دوباره در قامت یک مدعی توپ طلا ظاهر شده، ویرجیل فن‌دایک هلندی با نمایش های مستحکم در قلب خط دفاعی هلند و لیورپول و البته قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا به جدی ترین نامزد کسب مهم ترین جایزه انفرادی دنیای فوتبال تبدیل شده است.

در حقیقت فتح لیگ ملت های اروپا توسط هلند می‌توانست فن‌دایک را یک گام دیگر به کسب توپ طلا نزدیک کند اما رونالدو و یارانش در سلسائوی اروپا این اجازه را به او ندادند تا رقابت برای کسب توپ طلای 2019 همچنان ادامه داشته باشد. 

اما در سمت دیگر، رونالدو با جشن گرفتن دومین قهرمانی خود در عرصه ملی، منتقدان خود در این عرصه را از قبل هم ساکت تر کرد و با فرم صورت خود در هنگام کسب جام، احتمالا طعنه ای هم به لیونل مسی زد؛ ستاره ای که هنوز به همراه آرژانتین قهرمانی در عرصه ملی تجربه نکرده و با وجود در پیش بودن کوپا آمریکای 2019، شانس چندانی برای فتح این رقابت ها ندارد. 

اما با کسب یک جام دیگر، البته از نوع ملی آن، بد نیست نگاهی داشته باشیم به روند جام های کسب شده میان این دو فوق ستاره از آغاز دوران حرفه ایشان.

2002: شروع رونالدو

کریستیانو رونالدو که برای اولین بار در فصل 03-2002 در تیم اصلی اسپورتینگ لیسبون حضور یافته بود، خیلی زود و در همان آغاز فصل نخستین جام دوران حرفه ای خود را کسب کرد. اسپورتینگ که در فصل 02-2001 دوگانه داخلی لیگ پرتغال را کسب کرده بود در سوپرجام سال 2002 به مصاف لیکشوش، نایب قهرمان جام حذفی رفت. پیش بینی برتری اسپورتینگ کار سختی نبود و شاگردان لاژلو بولونی با نتیجه 5-1 به برتری رسیدند. رونالدو با شماره 28، 90 دقیقه بر روی نیمکت نشست اما توانست مدال قهرمانی را دریافت کند.

2003-2008: شروع مسی، ادامه برتری رونالدو

در شرایطی که مسی در اولین فصل خود به همراه بارسلونا بی حضور داشت، رونالدو در اولین فصل حضور در منچستریونایتد توانست قهرمانی جام حذفی انگلیس در فصل 04-2003 را جشن گیرد. یونایتد در فینال میلوال را شکست داد و رونالدو در حضور 84 دقیقه ای خود، گل اول تیمش را به ثمر رساند. اما آغاز فصل 05-2004، آغاز دوران متفاوتی برای هر یک می‌شد. 

در این فصل و با ورود ژوزه مورینیو به فوتبال انگلستان و باشگاه چلسی، دوران جدیدی برای منچستریونایتد آغاز می‌شد. یونایتد یک فصل بدون جام را سپری کرد و در همین فصل، لیونل مسی با انجام اولین بازی های خود برای بارسلونا، نام خود را در بین قهرمانان لالیگا در فصل 05-2004 یافت. در فصل 06-2005، مسی باز هم قهرمان لالیگا می‌شد و البته بارسلونا با برتری 2-1 مقابل آرسنال در فینال پاریس، به اولین قهرمانی اروپایی خود بعد از 14 سال هم دست می‌یافت تا این مسی باشد که جلوتر از رونالدو، به اولین قهرمانی اروپایی می‌رسد. سهم منچستریونایتد از فصل 06-2005، تنها یک قهرمانی در جام اتحادیه بود. 

مسی در سال 2006 برای اولین بار به قهرمانی در سوپرجام اسپانیا رسید و شاید در آن برهه کمتر کسی باور می‌کرد که مسی و بارسلونا برای کسب یک جام دیگر، تا فرارسیدن سال 2009 صبر کنند. منچستریونایتد در این دوران به بام فوتبال انگلیس بازگشت و رونالدو در فصل 07-2006، اولین قهرمانی خود در لیگ برتر را تجربه کرد. او در سال 2007، برای اولین و آخرین بار طعم قهرمانی در جام خیریه را هم چشید و قهرمانی در فصل 08-2007 لیگ برتر، با قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا توام شد تا رونالدو در این عرصه نیز خود را به مسی برساند. او البته در پایان سال 2008، قهرمانی در جام جهانی باشگاه ها را هم تجربه کرد.

2009: مسی، مسی، مسی

این رونالدو بود که نخستین جام سال 2009 را با برتری یونایتد بر تاتنهام در فینال جام اتحادیه کسب می‌کرد. (پیروزی در ضربات پنالتی، یک مارچ 2009) اما در ادامه سال، تمام شیرینی متعلق به لیونل مسی بود.

همزمان با قهرمانی منچستریونایتد در لیگ برتر 09-2008 (آخرین قهرمانی رونالدو در لیگ برتر) مسی و بارسا نیز بعد از وقفه ای 3 ساله قهرمان لالیگا می‌شدند. این قهرمانی با قهرمانی در کوپا دل‌ری هم همراه شد و سرانجام در آخرین بازی رونالدو در پیراهن منچستریونایتد، بارسای پپ گواردیولا با پیروزی 2-0 مقابل شیاطین سرخ سه گانه خود را تکمیل کرد.

رونالدو بعد از این مسابقه به رئال ملحق شد تا رقابت مستقیم او با لیونل مسی آغاز شود. تا پایان سال 2009، لیونل مسی سه قهرمانی دیگر را به همراه بارسلونا در سوپرجام اسپانیا، سوپرجام اروپا و جام جهانی باشگاه ها تجربه کرد. مسی در این سال 6 قهرمانی کسب کرده بود و رونالدو به همراه منچستریونایتد فاتح دو جام شده بود.

2010-2018: مسی اسپانیایی، رونالدوی اروپایی

در 2010 کم فروغ رونالدو به همراه رئال مادرید، مسی بار دیگر با بارسلونا قهرمان لالیگا شد و یک قهرمانی دیگر در سوپرجام اسپانیا به کارنامه خود اضافه کرد. رونالدو در سال 2011 به همراه رئال با قهرمانی در کوپا دل‌ری مقابل بارسلونا به اولین جام خود می‌رسید، اما این مسی بود که در این سال قهرمان لالیگا، لیگ قهرمانان اروپا، سوپرجام اسپانیا، سوپرجام اروپا و جام جهانی باشگاه ها می‌شد.

رونالدو در سال 2012 اولین قهرمانی خود در لالیگا را تجربه کرد و با رئال برای اولین بار قهرمان سوپرجام اسپانیا هم شد، در حالی که سهم مسی از این سال، تنها یک قهرمانی در کوپا دل‌ری بود. در سال 2013 بارسا به همراه تیتو ویلانووای فقید با تکرار رکورد 100 امتیاز رئال مورینیو قهرمان لالیگا شد و در فصل بدون جام رئال و رونالدو، سوپرجام اسپانیا را هم از آن خود کرد. 

در سال 2014 و در روزهای کم فروغ بارسلونا به همراه تاتا مارتینو، رئال مادرید بار دیگر در فینال کوپا دل‌ری از سد بارسلونا می‌گذشت و البته شاهکار بزرگ تر را 38 روز بعد رقم می‌زد؛ زمانی که با پیروزی 4-1 مقابل اتلتیکومادرید برای نخستین بار بعد از 12 سال قهرمان اروپا می‌شد. رئال قهرمان سوپرجام اروپا و جام جهانی باشگاه ها هم شد و البته سوپرجام اسپانیا را به اتلتیکومادرید، قهرمان لالیگا واگذار کرد. 

سال 2015 برای مسی، دست کمی از سال 2009 نداشت. او در این سال قهرمان لالیگا، کوپا دل‌ری، لیگ قهرمانان، سوپرجام اروپا و جام جهانی باشگاه ها شد و اگر مانعی به نام اتلتیک بیلبائو در سوپر جام اسپانیا نبود، کلکسیون 6 جام انریکه در این سال تکمیل می‌شد. 

2016، سال پایان طلسم رده ملی برای یکی از این دو فوق ستاره بود. رونالدو که به همراه رئال برای دومین بار قهرمان اروپا شد، در فرانسه به همراه پرتغال قهرمانی یورو را هم جشن گرفت تا 14 روز بعد از شکست آرژانتین در فینال کوپا آمریکا مقابل شیلی (دیداری که مسی در آن پنالتی خود را به هدر داد) این رونالدو باشد که به ناکامی های خود در عرصه ملی پایان می‌دهد. رونالدو در ادامه این سال قهرمان جام جهانی باشگاه ها هم شد و البته به دلیل مصدومیت خود در فینال یورو، نتوانست در دیدار سوپرجام اروپا مقابل سویا حضور یابد تا نام او در بین برندگان مدال دیده نشود. 

مسی در سال 2016 قهرمان لالیگا، کوپا دل‌ری و سوپرجام اسپانیا شد اما شکست در فینال کوپا آمریکا و اشک های او در پایان آن رقابت نشان می‌دهد که نمی‌توان این سال را سال موفقی برای مسی قلمداد کرد. 

در سال 2017 رئال مادرید بعد از 5 سال قهرمان لالیگا شد و برای دومین سال متوالی، لیگ قهرمانان را هم فتح کرد تا قهرمانی های اروپایی رونالدو به مسی برسد. (4-4) رونالدو در این سال با غلبه مستقیم بر مسی فاتح سوپرجام اسپانیا هم شد و در ادامه قهرمانی در سوپرجام اروپا و جام جهانی باشگاه ها را هم تجربه کرد. سهم مسی از سال 2017، یک قهرمانی در کوپا دل‌ری بود. 

مسی به همراه بارسای والورده در سال 2018 قهرمان دوگانه داخلی اسپانیا شد اما این رونالدو بود که در لیگ قهرمانان به سومین قهرمانی متوالی اش می‌رسید تا اکنون تعداد قهرمانی های اروپاییش، به اندازه کل باشگاه بارسلونا باشد. این آخرین جام رونالدو به همراه رئال مادرید بود و او با جدایی از این باشگاه، شانس کسب 2 جام دیگر (سوپرجام اروپا و جام جهانی باشگاه ها) را از دست داد. مسی در 2018 به یک قهرمانی دیگر در سوپرجام اسپانیا هم رسید. 

2019- اکنون: رقابت دورادور

رونالدو در اولین افتخار خود به همراه یوونتوس قهرمان سوپرجام ایتالیای سال 2018 شد اما چون این رقابت در 16 ژانویه 2019 انجام گرفت، آن را در رده جام های رونالدو در سال 2019 قرار داده ایم. مسی و رونالدو در این سال عملکردهای نسبتا مشابهی در جام آوری داشتند؛ هر دو در لیگ های داخلی موفق ظاهر شدند و هر دو جام های حذفی کشورهایشان و البته لیگ قهرمانان را از دست دادند. رونالدو با قهرمانی در لیگ ملت های اروپا فاصله خود را با مسی کمتر کرد و مسی این فرصت را دارد که در کوپا آمریکا جبران کند. هر دو البته سوپرجام های ایتالیا و اسپانیا را هم در پیش خواهند داشت.

مسی در دوران حرفه ای خود به 34 جام دست یافته که البته تمامی این جام ها با پیراهن بارسلونا کسب شده اند. (10 لالیگا، 6 کوپا دل‌ری، 7 سوپرجام اسپانیا، 4 لیگ قهرمانان اروپا، 3 سوپرجام اروپا، 3 جام جهانی باشگاه ها) این در حالی است که جام شب گذشته، شمار جام های دوران حرفه ای رونالدو را به عدد 29 رساند. 

نکته قابل تامل اما آن است که افزون بر دو جام ملی، که برتری قابل ملاحظه ای را در این رقابت دو نفره به رونالدو می‌دهد، فوق ستاره پرتغالی جام های خود در عرصه باشگاهی را به همراه 4 باشگاه گوناگون کسب کرده است؛ یک جام به همراه اسپورتینگ لیسبون، 9 جام به همراه منچستریونایتد، 15 جام به همراه رئال مادرید و 2 جام به همراه یوونتوس.

رونالدو در هر باشگاهی که رفته موفق به کسب جام شده و اکنون این پرسش به میان می‌آید که آیا مسی نیز در صورت حضور در باشگاه های بزرگ دیگر می‌توانست چنین کارنامه رنگارنگی از جام های را داشته باشد یا خیر.