آیا پرتغال واقعا با رونالدو متحول شده است؟/ رد درخشان یک ابرستاره
کریس رونالدو در موفقیتهای اخیر پرتغال نقش مهمی ایفا کرده است.
به گزارش سایت نود، پرتغال با گل بازیکنی غیر از کریس رونالدو، قهرمانی دیگری را به نام خودش ثبت کرد و حالا در عرض3 سال با 2 جام ملی دوبرابر تاریخ بدون افتخار گذشته جام در ویترین دارد.
ستاره پرتغالی با هتتریک در بازی نیمهنهایی رقابتهای لیگ ملتهای اروپا مقابل سوئیس نقش اول را در رسیدن برزیل اروپا به فینال لیگ اروپا ایفا کرد و در فینال با وجود قرار داشتن در مسیر گلزنی گوئدوس و عدم ارسال پاس به او، حداقل برخلاف اکثر اوقات در شادی گل بازیکنی که به او پاس نداده، شرکت کرد اما نقش برنده 5 عنوان بهترین بازیکن دنیا در موفقیتهای اخیر پرتغال بیش از این مسائل است.
مرد فینالهای موفق
برخلاف مسی که در رده ملی استاد باختن در فینال است، رونالدو اخیرا در بازیهای نهایی نقش یک پیروز بزرگ را ایفا کرده است.او با وجود به پایان نرساندن فینال یورو 2016، از روی نیمکت جلوتر از سرمربی تیمش را هدایت کرد و در نهایت در بزرگترین افتخار تاریخ فوتبال پرتغال سهیم شد. 3 سال پس از این تاریخ هم کریس تیمش را به فینال لیگ ملتهای اروپا برد و هر چند آنجا گلی وارد دروازه هلند نکرد اما شاهد قهرمانی تیمش بود. حالا اگر پرتغال زمان او را با پرتغال پیش از این ستاره مقایسه کنیم به نتایج جالبی میرسیم.
رهبر تیم کم ستاره
تفاوت پرتغال زمان رونالدو با دوران پیش از او کاملا بدیهی و واضح است. با گذر از دوران اوزهبیو و اولین پرتغال درخشان تاریخ، تیم سوم جامجهانی 1966 دچار افت شد و 18 سال از جامجهانی دور بود. تیمی که سال 1986 به جامجهانی راه یافت، تنها از یک ستاره به نام پائولو فوتره بهره میبرد و به تیم زمان فعلی شباهت زیادی داشت. حذف در مرحله گروهی جامجهانی 1986 آخرین خاطره جام جهانی از پرتغال تا قبل از سربرآوردن نسل طلایی ساخته شده توسط کیروش بود. این تیم طلایی شامل فیگو، کاستا، پینتو، بایا و ... از آغاز هزاره جدید، نتیجه گرفتن را هم به زیبایی بازیاش افزود و در جریان میزبانی از یورو 2004 فینالیست شد؛ هر چند بازی را باخت. رونالدو از آنجا شروع کرد، با مقام سوم در جامجهانی 2006 و رسیدن به نیمهنهایی یورو 2008 ادامه داد و وقتی بزرگان رفتند، خودش تک ستاره تیم نام گرفت؛ تک ستاره تیمی که در بهترین حالت پدرو پائولتا را به عنوان بهترین گلزن در اختیار داشت. یک یورو 2012 ناکام و جامجهانی پر از شکست در سال 2014 اجازه نداد درخشش رونالدو در رده ملی هم تکرار شود. او در یورو 2016 گامهای بلندی برداشت و در نهایت با وجود غیبت در بخش زیادی از فینال، اولین جام مهم تاریخ فوتبال پرتغال را بالای سر برد. هر چند جامحهانی 2018 برای قهرمان اروپا حاصلی غیر از شکست در مرحله یکهشتمنهایی مقابل اروگوئه نداشت اما قهرمانی در لیگ ملتهای اروپا حسابی هواداران برزیل اروپا را شاد کرد.
آمار جالب رونالدو
رونالدو 88 گل ملی خودش را در 59 بازی به ثمر رسانده و فقط 5 بار در رقابتهایی که گل ملی زده، شکست را تجربه کرده . یکی از این باختها در جریان اولین گل ملیاش حاصل شد! به طور کلی تیم ملی پرتغال در 51 بازیاش در 4 سال اخیر تنها 6 باخت را تجربه کرده؛ یعنی تقریبا هر 8 بازی یک باخت. اگر این آمار را با با دهههای مختلف تاریخ فوتبال ملی این کشور مقایسه کنیم به نتایح جالبی میرسیم. پرتغال در دهه 60 به طور کلی 9، طی دهه 70، 10 و در دهههای 80 و 90، 8 باخت را تجربه کرد که با توجه به بازیهای کمتر آن زمان در رده ملی، میانگینی کمتر از پرتغال فعلی داشت.با این اوصاف به نظر میرسد رونالدو در این تیم کم ستاره و جوان پرتغال یک رهبر موفق و پیروز است و با توجه به آمار و ارقام برجای مانده میتوان او را عامل اصلی افتخارات و درحشش بیشتر پرتغال دانست.
1977