به گزارش ایلنا، با اینکه پرسپولیس دو بازیکن مهم و تأثیرگذار خود یعنی سروش رفیعی و شجاع خلیل‌زاده را به خاطر محرومیت در فینال جام حذفی در اختیار ندارد و نمی‌تواند آنها را به بازی بگیرد اما تقریبا همه اهالی فوتبال، قرمزها را روی کاغذ برنده قطعی فینال و قهرمان جام حذفی می‌دانند. حال آنکه پرسپولیس اگر چه نه در فینال اما تجربه شکست مقابل تیم‌های گمنام در جام حذفی را دارد و دست‌کم داماش می‌تواند آن تجربه تلخ را برایش تکرار کند.

همین بازی به ظاهر ساده برابر حریف لیگ دویی را پرسپولیس باید از همه بازی‌های قبلی‌اش جدی‌تر بگیرد چرا که اولا شناخت آنچنانی از داماش ندارد و مهمتر اینکه حریف شگفتی‌سازش نمی‌خواهد نخستین فینال را از دست بدهد.

این نخستین بار است که تیمی از دو رده پایین‌تر از لیگ برتر به فینال جام حذفی می‌رسد و داماش به نوعی شگفتی‌سازترین تیم رقابت‌های حذفی طی تمام ادوار این رقابت‌ها به حساب می‌آید. هر چند این تیم برای بازی امشب دو بازیکن محروم دارد و البته بعد از بازی پلی‌آف با نیروی زمینی هم حدود یک ماه است که در هیچ مسابقه‌ای شرکت نکرده و حتی گفتند به‌خاطر مشکلات مالی ممکن است در فینال حاضر نشود. برای داماش اما این مسابقه فوق‌العاده مهم و تاریخی خواهد بود و بازیکنانش با نهایت توان، انگیزه و انرژی‌شان پا به میدان خواهند گذاشت.

این یعنی پرسپولیس حق ندارد حریف دسته دومی‌اش را دست‌کم بگیرد. داماش که سال ۱۳۸۷ به نام پگاه گیلان سابقه فینالیست شدن در جام حذفی را داشته، پیش از فینال دو تیم لیگ برتری قدرتمند مثل ماشین‌سازی و سایپا را شکست داده و اصلا حریف ضعیفی نیست. در واقع پرسپولیس نباید گول تمرین نکردن یا دور از مسابقه بودن این تیم یا جوان و کم نام و نشان بودن بازیکنانش را بخورد چرا که تیم‌های دسته پایین‌تر در مسابقاتی که مقابل پرسپولیس قرار گرفته‌اند به خاطر نگاه میلیونی به این بازی با چند برابر انرژی و انگیزه ظاهر می‌شوند. چه برسد به اینکه پای جام قهرمانی هم در میان باشد.

به زبان ساده‌تر، پرسپولیس نباید داماش را دست‌کم بگیرد چرا که سابقه غافلگیر شدن مقابل تیم‌های رده پایین‌تر را در جام حذفی دارد. هر چند این اتفاق در فینال رخ نداده و پرسپولیس سال ۸۹ در فینال گسترش فولاد (تیم لیگ یکی آن زمان) را در دو دیدار رفت و برگشت شکست داد اما در سال‌های گذشته باخت‌های تلخی مقابل نمایندگان دسته‌های پایین‌تر متحمل شده و باید حسابی مراقب نماینده زخم‌خورده گیلان باشد.

پرسپولیس در دهه ۶۰ و زمانی که بازی‌ها در زمین حریف در سطح پایین‌تر انجام می‌شد، دو شکست تلخ مقابل خیبر خرم‌آباد و شاهین اهواز داشت. شکست یک بر صفر در خانه خیبر برای پرسپولیسی‌های آن دوران ناباورانه بود اما باعث شد تیم لرستانی تا فینال پیش برود و در نهایت مغلوب ملوان شود. دو سال بعد پرسپولیس باز هم مقابل یک حریف از دسته پایین‌تر غافلگیر شد. باخت سه بر یک مقابل شاهین اهواز و درخشش فرزاد آهک‌پور مهاجم شاهین در اسفند سال ۱۳۶۷ که سنگین‌ترین شکست قرمزها در آن سال‌ها به حساب می‌آید، از یاد هواداران قدیمی این تیم نمی‌رود.

اتفاقی که باز هم باعث فینالیست شدن حریف با‌روحیه پرسپولیس شد و شاهین با اینکه در بازی رفت سه بر یک مقابل ملوان باخته بود، در بازی برگشت ۴ بر صفر برنده شد و به قهرمانی جام حذفی رسید. پرسپولیس در سال ۷۳ در دور دوم جام حذفی با ترکیبی نصف و نیمه شش گل از فتح تهران خورد و حذف شد. سال ۱۳۸۰ هم در بازی برگشت مقابل شموشک دسته سومی با دو گل عقب افتاد و در آستانه حذف بود که ورزشگاه ساری حادثه تلخی آفرید و بازی نیمه‌تمام ماند.

هواداران جوان‌تر پرسپولیس حتما شکست ۹ مهرماه سال ۱۳۹۵ مقابل قشقایی دسته دومی در شیراز را به خاطر دارند. از آن تیم بازیکنان زیادی مثل ربیع‌خواه، ماهینی، نوراللهی، عالیشاه، علیپور، رادوشویچ و کامیابی‌نیا که در شیراز مقابل قشقایی بازی کرده بودند، حتما با درس گرفتن از آن اتفاق خیلی خوب می‌دانند که تیم‌های رده پایین‌تر و بازیکنان جوان، انرژیک و با‌انگیزه را در هر شرایطی که باشند، نباید دست‌کم گرفت.