به گزارش سایت نود، سدها فرو ریخت، خانه‌ها خراب شد، مردها مستاصل شدند، رویاها جان باختند، آرزوها ویران شدند؛ وقتی که سیل آمد. یک نیمه و4 گلی که انگار دریافت کنندگانش فقط داشتند، خواب بد می‌دیدند. شاید هنوز هم صدرنشینان سابق بوندس‌لیگا منتظرند از خواب بیدار شوند و ببیند هنوز هم صدرنشین‌ هستند. هنوز تعیین کننده قهرمان فصل و از همه مهم‌تر اینکه هنوز هم بالاتر از بایرن‌مونیخ هستند. ضربه‌ای مثل ضربه‌ الیور کان در آن دیدار تاریخی سال ۹۹ به صورت تک‌تک ستاره‌های دورتموند لازم است تا باور کنند که بیدارند و سیل ویرانگر بایرن مونیخ سد دفاعشان را فرو ریخته، رویس و سانچو و آلکاسر را مستاصل کرده، رویای شکست دادن بایرن در خانه حریف جان باخته و آرزوی گرفتن قهرمانی فعلا ویران شده است. شاگردان کواچ درست مثل سیل ناگهانی جاری شدند و هر چه خشم و حسرت از حذف در لیگ قهرمانان داشتند بر سر حذف شده دیگر این رقابت‌ها خالی کردند. نه سانچو پاس گلی داد، نه آلکاسر مرد رقابت با لواندوفسکی بود. نه رویس گره زردپوشان را باز کرد و نه تعویض‌های فاوره به داد چهره‌ مبهوت و تسلیمش بعد از گل پنجم رسید. بله گل پنجم در دقیقه ۸۹ توسط لواندوفسکی مکمل بازی دقیق و حساب شده قرمزپوشان مونیخی بود که قدم بلندی در فتح دوباره لیگ کشورشان و حفظ عنوان قهرمانی داشتند. اگر چه کار در آلمان هنوز به اتمام نرسیده است و بایرن مونیخ نشان داده می‌تواند امتیاز از دست بدهد اما گرفتن انگیزه از این بایرن و دادن انگیزه به این دورتموند بعد از این بازی کار سختی به نظر می‌رسد. دورتموند به خوبی اعتراف کرد هنوز برای رقابت با یکه‌تاز قهرمانی‌های بوندس لیگا پول کافی در اختیار ندارد و هنوز هم باید منتظر وسوسه بازیکنانش توسط پول‌ها و زرق و برق رقیب مونیخی و ضعیف‌تر شدن خودش و قوی‌تر شدن رقیب باشد. سیل ورزشگاه آلیانز آره‌نا به همه جای سیگنال ایدونا پارک راه پیدا کرد و در کمتر از ۴۵ دقیقه بازی سرنوشت بوندس لیگا با تحقیر دوباره زنبورها تکلیف خودش را شناخت. آنها در مقابل رقیب ۶تایی و ۱۱ تایی هم شده‌اند و این هم برد غرور آفرین دیگری بود که به کلکسیون پرافتخار بایرن مونیخ اضافه شد.