یادداشت ریچارد هال؛ ماجراهایی برای به یاد ماندن؛ آبی، رنگ میلان
اینکه ایکاردی رنگ شهر میلان را «آبی و مشکی» می‌داند، نه یک کری‌خوانی پس از برد بلکه برگرفته از واقعیتی اخیرا تثبیت شده است.
اینکه ایکاردی رنگ شهر میلان را «آبی و مشکی» می‌داند، نه یک کری‌خوانی پس از برد بلکه برگرفته از واقعیتی اخیرا تثبیتشده است.
اینتر برای دومین بار در فصل جاری موفق به برتری مقابل میلان شد؛ اتفاقی که هر چند برای اولین بار از فصل 2012-2011 رخ داد اما به نتایج خوب و در واقع برتری اینتر در دربی‌های چند سال اخیر ادامه داد. هواداران نرآتزوری این حال خوب خودشان را در تضاد با بدحالی و ضعف عمده در اکثر روزهای دربی‌های اوایل هزاره جدید می‌دانند؛ روزگاری که نصیبشان از هر «مادونینا» حسرت، تحقیر و شکست بود. در واقع میلان پس از تساوی 2- 2 در دربی دور رفت 2000-1999، برتری تاریخی 6 -صفر را رقم زد؛ آن هم با گل‌های جونتی و کوماندینی که قبل و بعد از آن دربی هرگز گلی نزدند! با گل ویری در 10 دقیقه پایانی دربی دور برگشت فصل 2002-2001 اندکی در امپراطوری میلان در نبرد با اینتر وقفه افتاد اما فصول بعد باز هم روسونری برتری‌های بیش‌تری رقم زد. اینتر به حدی ازشخصیت برتری در دربی کم‌بهره بود که حتی یک بار حتی وقتی 2 - صفر جلو بود هم درنهایت 3-2 به میلان باخت! زمانی که آدریانو با گل لحظات پایانی برتری 3 - 2 اینتر را رقم زد، ورق برگشتو از آن به بعد روند خوب میلان پایان یافت. شاید بتوان نقطه عطف تحولات در دربی را پس از ورشکستگی میلان در سال 2012 جست و جو کرد. اینتر با مورینیو، اصلی‌ترین تسویه حساب را با میلان داشت و 4 - صفر روسونری را برد؛ آنچه بهترین برد تیم در تاریخ معاصر دربی را رقم زد.از زمان ورشکستگی میلان و فروش همه ستارگانش، اینتر به روند برتری در دربی ادامه دادو میلان فقط گاهی اوقات درخشیده است. 2 فصل پیش 2 جدال رفت و برگشت 2 تیم درامی کم‌سابقه در سال‌های اخیر را رقم زد؛ جایی که در بازی رفت اینتر در وقت‌های تلف شده اینتر از شکست گریخت و در جدال دور برگشت میلان با ثبت دیرهنگام‌ترین گل تاریخ دربی، نتیجه بازی رفت را تکرار کرد؛ آن هم در دقیقه 6+90! اینتر در دربی‌های 2 فصل گذشته دست بالا را داشته و یکشنبه هم سرانجام برای اولین بار از سال 2012-2011 در هر 2 بازی رفت و برگشت میلان را برد تا بی‌دلیل ایکاردی در اینستاگرامش از آبی و مشکی به عنوان رنگ شهر نام نبرد!
