به گزارش وب‌سایت نود، امسال سال علیرضا بیرانوند بود. دروازه‌بانی که امسال نه سال معرفی‌اش به فوتبال بود نه سال چهره‌شدنش و نه سال کمتر گل‌خوردنش. اما 97 سال ویژه‌ای بود چون زمان احقاق حقش رسیده بود.

بیرانوند از روزی که به پرسپولیس آمد و روزهایی که شماره یک تیم ملی را پوشید گل نخوردن را شروع کرد. گل‌نخوردن‌های او همیشه با یک اما و اگر همراه بود. اگر سیدجلال نباشد، اگر این خط دفاعی نباشد، اگر این مهاجم باشد. سال 97 سال بی‌اما و اگر این دروازه‌بان بود. او توانست بعد از مدتها از سایه‌ نام‌های دیگر بیرون آمده و توانایی‌اش را به تنهایی به رخ بکشد. اتفاقی که می‌تواند امسال را ویژه‌ترین سال فوتبالی شماره یک تیم ملی کند. یک نقطه عطف در روزهای اوج.

در نظرسنجی هفته گذشته برنامه 90 که در مورد به یادماندنی ترین اتفاقات امسال بود 9 گزینه انتخاب شد.نکته جالب این نظرسنجی ردپای پررنگ بیرانوند در آن بود. دو گزینه یعنی مهار پنالتی رونالدو و مهار ضربه سر ژاوی به صورت اختصاصی به بیرانوند تعلق داشت. همچنین او در قهرمانی پرسپولیس و حتی برد مقابل مراکش همحضور داشته است.

اگر بخواهیم 4 فریم ویژه در سالی که گذشت از بیرانوند ثبت کنیم به کدام فریم‌ها خواهیم رسید؟

بیرانوند را همیشه با کلین‌شیت‌هایش می‌شناختیم اما ماندگارترین تصویر از او در دیداری ثبت شد که نتوانست کلین‌شیت کند. وقتی داور دیدار ایران و پرتغال با کمک ویدیو چک یک ضربه پنالتی به سود حریف اعلام کرد، همه مطمئن بودند که تا ثانیه هایی دیگر نتیجه بازی تغییر خواهد کرد و کار را تمام شده می‌دانستند. تنها یک نفر می‌توانست مانع این اتفاق شود و شد. او مثل یک مامور مهار بمب به خوبی از پس وظیفه ای که به او محول شده بود برآمد و بمب ارسالی رونالدو را مهار کرد. اگرچه ایران صعود نکرد ولی مهار بیرانوند، تیم ملی را در بازی نگه داشت و انصاری‌فرد گل مساوی را به پرتغال زد.

مهار پنالتی رونالدو آنقدر اتفاق بزرگ و ویژه‌ای بود که بیرانوند شاید برای مرد سال ایران شدن نیاز به تلاش دیگری نداشت اما او، فریم باورنکردنی دیگری خلق کرد و این بار مهارش پایان شیرینی هم داشت. پرسپولیس برانکو قرار بود در یکی از دراماتیک‌ترین قصه‌های فوتبالی راهی فینال شود و این داستان دراماتیک یک قهرمان درون زمین کم داشت. قهرمانی که بعد از ضربه ژاوی در دقایق پایانی بازی پیدایش شد. ارسال بی نقص به فضای پشت مدافعان سرخپوش و فرار ژاوی، او را در موقعیتی قرار داد که به جز گل، هیچ سرنوشت دیگری را نمی‌شد متصور شد. ضربه سر ستاره سابق بارسلونا دقیق و حساب شده و شرط لازم و کافی برای رسیدن تیمش به فینال بود. قهرمان پرسپولیس اما مثل همه قهرمان های داستان‌ها در آخرین ثانیه سروکله‌اش پیدا شد و تیمش را نجات داد.

بیرانوند اگر درخشش سال‌های گذشته‌اش را مدیون خط دفاعی بود امسال هم مدافعانش در رویایی شدن سال 97 برای او نقش داشتند. مدافعانی که با دو پنالتی سرنوشت‌ساز در دو جام او را رکورددار کردند. مجید حسینی در دقیقه ابتدایی بازی با عمان یکی از بزرگترین اشتباهات دوران فوتبالی‌اش را انجام داد و پنالتی‌ای را تقدیم حریف کرد که گل شدنش می‌توانست روحیه تیم ایران را نابود کرده و سرنوشت بازی را عوض کند. بیرانوند اما با مهار این پنالتی به اولین دروازه‌بان تاریخ ایران تبدیل شد که در دو تورنمنت مختلف، برای ایران پنالتی مهار می‌کند. بیرانوند باز هم تیمش را در جام نگه داشت.

او برای پرسپولیس هم پنالتی مهار کرد تا هواداران این تیم هم از این مهارت او در این سال بهره‌ای برده باشند. بازی با پدیده در جام حذفی بعد از تساوی در زمان قانونی به پنالتی کشیده شد. در پنالتی سوم پدیده او با یک شیرجه، ضربه علی نعمتی را مهار کرد. گل نشدن این پنالتی مانع از این شد که بازی به تساوی کشیده شود و پنالتی بعدی پرسپولیسی‌ها برای صعود این تیم به مرحله بعد کافی بود.