به گزارش سایت نود،هواداران استقلال در پنج سال گذشته، به انتظار کشیدنبرای رسیدن روزهای باشکوهی که هنوز نرسیده، عادت کرده‌اند. آن‌ها هر فصل را با انبوهی از امیدها و رویاها آغاز می‌کنند و دست آخر باید به یک سهمیه‌ی آسیایی، یا در بهترین حالت جام حذفی دل خوش کنند. استقلالی‌ها مدت‌هاست درخشش باثبات، و جنگیدن در کورس قهرمانی را فراموش کرده‌اند و وقتی اوج می‌گیرند که برای رسیدن به قله، کمی دیر شده.ماجرای استقلال امسال هم چیزی از همین جنس است. وینفرد شفر، پس از قهرمانی در جام حذفی، در فصل دوم حضورش در استقلالبرای ساختن تیمی رویایی آماده می‌شد که بعد از رقابت‌های جام جهانی 2018 روسیه چند بازیکن این تیم استقلال را ترک کردند. رفتن بازیکنان استقلال از این تیم آن‌ها را به چالشی جدی برای فصل جدید رو به رو کرد. شفر چند جوان و چند بازیکن جدید به خدمت گرفت. او برای پر کردن جای بازیکنانی که از این تیم رفته‌اند،دست به ریسک بزرگی زد و 3بازیکن خارجی به استقلال آورد. از بین این 3 بازیکن خارجی الحاجی گرو و نویمایرانتظارات را برآورده نکردند و در پایان نیم فصل از این تیم جدا شدند. شفر در پایان نیم فصل اول،سه بازیکن خارجی دیگر به استقلال آورد که این 3 بازیکن در هفته‌های گذشته عملکرد خوبی داشتند و هواداران استقلال به ادامه فصل امیدوار هستند.

گام‌های لرزان

یک شکست، سه مساوی و تنها یک پیروزی. این، خلاصه کارنامه شفر در 5 هفته ابتدایی لیگ هجدهم است. تیم او، در همان هفته‌های آغازین از صدر جدول فاصله گرفت تا استقلالی‌ها مثل سه-چهار فصل گذشته، لیگ را با تردید و ترس آغاز کنند. عملکرد خارجی‌های تازه‌وارد ناامیدکننده بود و سیل مصدومیت‌ها، کار پیرمرد آلمانی برای نجات تیمش را سخت می‌کرد. صدای پای بازی بزرگ در یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان آسیا به گوش می‌رسید و استقلالی‌ها از اینکه تیمِ اوج‌گرفته‌ی سال قبل را در حضیضِ تساوی و ناکامی می‌دیدند، نگران می‌شدند.

فرصتِ سوخته

این، یک فرصت طلایی برای بازگشت استقلال به میان بزرگان آسیا بود. پس از درخشش تیم شفر در مرحله یک‌هشتم نهایی و حذف ذوب‌آهن، هیچ کس فکر نمی‌کرد به فاصله کمتر از 4 ماه، با استقلالی دگرگون‌ شدهمواجه شود. قرعه‌ی نسبتاً آسان و عدم رویارویی با الدحیلِ ترسناک، می‌توانست امضاکننده‌ی سند صعود استقلالی‌ها باشد که چند اشتباه عجیب در خط دفاعی، استقلال را در تهران و در مقابل چشمان تماشاگرانش زمین‌گیر کرد. یک سال و هشت ماه پس از نبرد رویاییِ بهمن95 و مغلوب شدن ژاوی در مقابل 100هزار هوادار آبی، حالا ورق برگشته بود و تیم شفر، بدون انتظار معجزه به قطر می‌رفت. بازی برگشت برای استقلال بی‌ثمر بود و اولین فرصت درخشش در این فصل، از دست رفت. رویای آسیا، برای آبی‌ها در حالی به پایان ‌می‌رسید که رقیب سنتی، یکی یکی حریفانش را کنار می‌گذاشت و برای نخستین بار راهی فینال شد. انگار ابرهای سیاه، زودتر از سال‌های قبل به سراغ استقلال آمده بودند.

خداحافظ حذفی

چه چیزی استقلالِ سال گذشته را از تیمی شکست‌خورده به قهرمانی دوست‌داشتنی تبدیل کرد؟ پاسخ این سوال را باید در «جام حذفی» جستجو کرد. تورنمنتی که معمولاً یک فرصت بی‌مانند برای درخشش تیم‌های گمنام است، سال گذشته عصای دست استقلال شد و پس از سال‌ها یک جام به ویترین افتخارات آبی‌پوشان اضافه کرد. همین تورنمنت اما در یک عصر پاییزی سرد، بلای جان استقلال97 می‌شد. بازی با سایپا باوجود اینکهبا برتری محرز استقلالی‌ها همراه بود و در حالی که تنها 14 روز پس از پیروزی استقلال بر نارنجی‌پوشان در لیگ برتر برگزار می‌شد، تبدیل به ناکامی آن‌ها در این فصل شد و شاگردان شفر در ضربات پنالتی بازی را به میهمان خود واگذار کردند و از جام حذفی کنار رفتند.تا جام دوم، به فاصله‌ی کمتر از دو ماهبرای استقلال تمام شود. طلوع رویایی شفر در سال 97، داشت به غروبی غم‌انگیز ختم می‌شد و حالا دیگر همه‌ی هواداران می‌دانستند از تیم امسال‌شان هم نباید توقع زیادی داشته باشند و کسب سهمیه، حداکثر رویای قابل دسترس آن‌هاست.

بازسازی در آغاز فصل سرد

نیم‌فصل اول برای استقلالی‌ها این‌گونه تمام شد. سرد و سنگین،شفر اما از سرزمینی می‌آمد که بارها و بارها در طول تاریخ ویران شده و باز خودش را از نو ساخته‌ بود. ویرانی برای او اولین گامِ بازسازی بود. وقتی هواداران خسته‎ی استقلال، گرم تماشای بازی‌های تیم ملی در جام ملت‌های آسیا بودند، پیرمرد آلمانی دست به کار شد و ذره‌ذره تیمش را احیا کرد. بازیکنان جدیدی به اردوی آبی آورد و مصدومانِ قدیمی را به ترکیب اصلی بازگرداند. 5 هفته پس از آغاز نیم‌فصل دوم، تیم او فاصله‌ی شش امتیازی تا صدر جدول را به 4 امتیاز کاهش داده و خودش را به عنوان یکی از 5 ضلع قهرمانی امسال تثبیت کرده. نمایش‌های تیم شفر در نیم‌فصل دوم آن‌قدر امیدوارکننده بوده‌اند که هواداران را با چشمانی گردشده به تلویزیون خیره کند. احتمالا آن‌ها با خودشان می‌گویند هیچ زمانی را بهتر از همین روزها برای آغاز فصل جدید لیگ قهرمانان آسیا نمی‌شد تصور کرد. آخرین نمایش شفر پیش از پرواز به قطر، یک نمایش کنایه‌آمیز بود. غلبه بر فولاد اوج گرفته با قطبی در خانه. درست در همان زمینی که چند هفته قبل، اولین شکست پرسپولیس در لیگ هجدهم در آن ثبت شده بود. استقلال، جان گرفته و همه‌ی تحلیلگران این را به خوبی می‌دانند.

آغازی بر یک پایان

حالا استقلال اینجاست. در گروه مرگ لیگ قهرمانان آسیا. کنار الدحیل، العین و الهلال. کنار سه تیم خطرناک از سه کشور مدعی غرب آسیا. این، سخت‌ترین چالش شفر در فصل جاری است. رویارویی با صدرنشین عربستان و تیم دوم جدول رده‌بندی لیگ‌های امارات و قطر کهبرای استقلال نبردهایی جانکاه است. مسیری سهمانع سخت و شش فینال حساس. اولین فینال، سه‌شنبه در دوحه و مقابل الدحیل برگزار خواهد شد. شفر می‌داند که برای حفظ جایگاهش در استقلال و از آن مهم‌تر، بدست آوردن دل هواداران، چاره‌ای جز حفظ روند رو به رشد تیمش در آسیا، و درخشش در برابر تیم‌های بزرگ گروه C ندارد. این، آغاز مسیر پرتلاطم استقلال در لیگ قهرمانان آسیا 2019 است. مسیری که می‌تواند پایان ناکامی‌های این فصل باشد و تمام جام‌های از دست رفته را به باد فراموشی بسپارد.

78001