ورزش 11 - فوتبال و سیاست مانند زمین و آسمان هستند! هیچ شباهتی به یکدیگر ندارند و هرگز هم به یکدیگر نزدیک نخواهند شد و بالعکس، تا جایی که بتوانند از هم دور خواهند شد، خاصیت هیجانی و عوام گرای فوتبال و روح خاکستری و پر تنش سیاست باعث شده است تا این دو در مقابل یکدیگر نقشی خنثی را داشته باشند، هرچند که امروزه سیاست نیز به صورت پنهانی و پشت‌پرده خود را به فوتبال وارد کرده است!

دیدن سیاستمداران بزرگ در استادیوم‌ها و یا حمایت از فوتبال در سال‌های گذشته، به رفتاری خارج از شأن آنها تفسیر می‌شد و سرزنش‌هایی را به دنبال داشت، اما قدرت و تاثیرگذاری مستطیل‌های سبز به قدری بود که آنها را مجبور کرد تا به دنبال مردم خود و به تبعیت از خواسته‌های آنان در شلوغی فریادهای ورزشگاه‌ها، همپایشان تشویق کنند و به حمایت از تیم محبوب خود بپردازند.

در جام جهانی گذشته، نمونه‌های بسیاری از حضور سیاستمداران برجسته دنیای فوتبال را در کنار تیم‌های ملی‌شان دیدیم، از امانوئل ماکرون فرانسوی تا کولیندا کیتاروویچ کروات و ...، که به نوعی پرچمدار هیجان‌انگیزترین سیاستمداران علاقمند به فوتبال محسوب می‌شوند و در میان هواداران، جایگاه ویژه‌ای را بدست آوردند؛ اما آیا تمام سیاسیون بزرگ دنیا که عشق وصف ناپذیری را به فوتبال دارند می‌شناسید؟!

جو بایدن - سناتور دموکرات ایالات متحده آمریکا (معاون ویژه باراک اوباما)

جو بایدن در رختکن آمریکاجو بایدن در رختکن آمریکا

در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما بر ایالات متحده آمریکا، بخشی از سیاست‌های این دولت دموکرات بر این بود که ورزش فوتبال را گسترش دهند و سالانه هزینه‌ای بالغ بر 600 میلیون دلار را صرف ارتقاء سطح لیگ ام‌ال‌الس در کنفرانس غرب و شرق شد تا بسیاری از ستارگان دنیا در این لیگ حاضر شوند؛ از جو بایدن به عنوان یکی از سناتورهای بزرگ آمریکا یاد می‌شود که حمایت‌های همیشگی‌اش از فوتبال این کشور باعث شد تا آنها رُشد چشمگیری را شامل شوند. بایدن یکی از افراد همیشه حاضر در رختکن تیم ملی آمریکا در نبردهای بزرگ است!

اوو مورالس - رئیس جمهور بولیوی (رهبر جبنش‌های سوسیالیسم)

اوو مورالساوو مورالس

مورالس که در بولیوی و احزاب سنتی -سوسیالیسم این کشور محبوبیت ویژه‌ای دارد و از او به عنوان یکی از رهبران جبنش‌های این جناح‌های سیاسی یاد می‌شود، پس از جام جهانی 2010 آفریقای جنوبی اعلام داشت که باید کابینه‌اش به هر شکلی که شده تیم ملی بولیوی را مهیای حضور در تورنمنت بعدی کند و در تمام رقابت‌های مقدماتی راهیابی به جام جهانی 2014 برزیل در کنار بازیکنان تیم ملی کشورش حاضر شد، اما در نهایت او به این رویای خود دست نیافت، اما با این وجود به‌واسطه عشق بی حد و وصفش به فوتبال خود را به رقابت‌های جام جهانی 2014 برزیل رساند و به عنوان تماشاگر ویژه در دیدار افتتاحیه ظاهر شد.

دیلما روسف - رئیس جمهور سابق برزیل (اقتصاددان و سیاستمدار برجسته حزب کارگر)

دیلما روسفدیلما روسف

روسف در برازیلیا از محبوبیت بسیار بالایی به‌واسطه توجهی که به قشر ضعیف جامعه داشت، پیدا کرد و توانست خیلی زود جایگاه خود را در میان سیاستمداران بزرگ دنیا پیدا کند؛ از این زن قدرتمند برزیلی به عنوان یکی از عمده دلایل برگزاری با کیفیت رقابت‌های جام جهانی 2014 برزیل یاد می‌شود که پروژه عقب افتاده ساخت و تجهیز استادیوم‌ها را به پیش انداخت و با بها دادن به تیم ملی کشورش خود را در میان مردم محبوب‌تر کرد؛ او پس از شکست تحقیر آمیز تیم ملی برزیل برابر آلمان جز معدود افرادی بود که به حمایت از بازیکنان سرشکستۀ تیمش بلند شد.

لوئیس جویرمو - رئیس جمهور کاستاریکا (رهبر جنبش عدالت‌خواه سانتیاگو)

لوئیس جویرمولوئیس جویرمو

پدیدۀ جام بیستم که توانست به حضور خود در جام جهانی 2018 روسیه تداوم ببخشد، طی برنامه‌ای فشرده از سوی لوئیس جویرمو رئیس جمهور خود توانست به شکلی عجیب پله‌های ترقی را طی کند و به تیمی محترم در میان بزرگان دنیا بدل شود و نامش بر سر زبان‌ها بیُفتد؛ تصویری ماندگار از جویرمو پس از به ثمر رساندن گل پیروزی‌بخش تیم ملی کشورش برابر اروگوئه، در اوج هیجان فوتبال، یکی از ماندگارترین تصاویر سیاسی - فوتبالی جهان است.

آنگلا مرکل - نخست وزیر آلمان (رهبر اتحادیه دموکرات مسیحیان ژرمنی)

آنگلا مرکلآنگلا مرکل

او را متعادل‌ترین سیاستمدار اروپا می‌نامند که روابط مبتنی بر احترامش با سایر کشورهای کوچک و بزرگ دنیا باعث شده است تا اعتماد برلین به او کاملاً جلب شود و به عنوان اولین و برترین زن سیاستمدار دنیا شناخته شود؛ مرکل یک سال پس از رسیدن به پُست نخست‌وزیری در آلمان می‌بایست به میزبانی از رقابت‌های جام جهانی 2006 بپردازد و این مسئله نقطه آغاز او با فوتبال بود تا این نخست وزیر بسیار باهوش پیوندش را با مستطیل سبز پس از 13 سال همچنان حفظ کرده باشد؛ در تمام تورنمنت‌های بزرگ او یکی از همراهان تیم ملی آلمان است که هرگز رضایت به تنها گذاشتن مردان سرزمینش در میادین بین‌المللی نمی‌شود.

کولیندا کیتاروویچ - رئیس جمهور کرواسی (عضو حزب اتحادیه دموکرات کروات/ مستقل)

کولیندا کیتاروویچکولیندا کیتاروویچ

دبیرکل سابق ناتو که از او به عنوان باهوش‌ترین زن جوان حوزه سیاست یاد می‌شود، در جام‌جهانی 2018 روسیه برجسته‌ترین چهرۀ سیاسی بود که چون یک هوادار دو آتشه از ابتدای این رقابت‌ها تا پایان آن در ورزشگاه‌ها حضور یافت و به حمایت از تیم ملی کشورش پرداخت؛ حمایت‌های مثال زدنی کیتاروویچ از کروات‌ها را یکی از رمز‌های موفقیت شاگردان زلاتکو دالیچ در جام بیست و یکم می‌دانند، چرا که او اتحاد باورنکردنی را میان مردم و بازیکنان ملی‌پوش خود حاصل کرد.

فیدل کاسترو - رئیس جمهور سابق کوبا (رهبر انقلاب چریکی کوبا/ سوسیالیسم/ ضد امپریالیسم آمریکا)

فیدل کاسترو و دیگو مارادونافیدل کاسترو و دیگو مارادونا

شخصیت مقتدر و خاص کاسترو که او را بدل به یک افسانه در دنیای سیاسی - نظامی جهان کرده بود، همواره تحسین دیگه مارادونا را برانگیخته بود تا دوست صمیمی و هم‌سنگر ارنستو چه‌گوارا، بتواند خاطرات مشترکش را برای اسطورۀ فوتبالی آرژانتین بازگو کند؛ مارادونا همواره ذوب در عقاید و باورهای چه‌گوارا بود و باورش اینگونه بود که فوتبال آرژانتین چریکی‌های فدایی چون او را می‌خواهد؛ فیدل کاسترو هرگز میانه خوبی با فوتبال نداشت، اما دوستی نزدیکش با مارادونا باعث شد تا او به یکی از پرپاقرص‌ترین هوادار بوکاجونیورز بدل شود. همچنین فیدل کاسترو یکی از کسانی بود که در زمان اعتیاد پیدا کردن مارادونا به کوکائین او را در بهترین جزیره کشور کوبا اقامت داد تا در اوج آرامش بتواند صلابت قبلی خود را پیدا کند، پس از این کاسترو، مارادونا را به خانه خود دعوت کرد و روبروی همان پیراهنی ایستاد که سال‌ها پیش از مارادونا هدیه گرفته بود (پیراهن شماره 10 آرژانتین) و از او قول گرفت تا سالم و پاک بماند!