در انتظار عجیب ترین دربی دنیا و روز پاک فوتبال تبریز
دربی تراکتورسازی - ماشین سازی از بعضی جهات خاصترین دربی دنیاست.
به گزارش خبرنگار ورزشی ایلنا، حساسترین دیدار امروز از هفته بیست و یکم لیگ برتر بدون شک دربی جذاب و تماشایی تبریز میان دو تیم ماشین سازی و تراکتورسازی است. دیداری که هم حساسیت بالایی دارد و هم به دلایل خاصی در روزهای اخیر درگیر حواشی زیادی شده و واکنشهای مختلفی نسبت به آن صورت گرفته است. این بازی از برخی جهات میتواند خاصترین دربی دنیا هم لقب بگیرد.
عیبییوخ، تحت هر شرایطی
دربیها در سرتاسر فوتبال دنیا جذابیت خود را از تقابل هوادارانشان میگیرند و حساسیتی که روی سکوها تولید میشود اثرش را به زمین فوتبال و ساق پای بازیکنان منتقل میکند. تیمهای مطرح همشهری بر اساس تاریخچه و عقبه سیاسی - اجتماعی خود و یا حتی تقسیم بندی منطقهای بازیکنان یا مسائل دیگر هر کدام بخشی از مردم یک شهر را به خود جذب کرده و در این آوردگاه تقابلها به اوج خودش میرسد. اینجاست که میبینیم نتیجه یک بازی به اندازه نتایج کل فصل یک تیم ارزشمند و تاثیرگذار است. نمونههایش را هم در ایران دیدهایم و هم در کشورهای صاحب سبک فوتبال دنیا.
ولی دربی تبریز بازی متفاوتی است که در کنار حساسیت بالا و استقبال خوبی که از آن میشود، جوی دوستانه در دل خود دارد و دو تیم روی سکو ها تشویق میشوند، بعد از هر گل شاهد خوشحالی روی سکوها هستیم و در پایان هم برای همدردی با تیم بازنده و بازیکنانش فردیاد "عیبی یوخ" (اشکالی ندارد) سر میدهند. این ماجرا به قدری نمود دارد که حتی وقتی چند سال قبل تراکتورسازی با هدایت امیر قلعهنویی یکی از دربیها را با اختلاف گل زیاد برنده شد هواداران از او و بازیکنان تیمشان گلایه کردند که چرا هوای تیم همشهری را نداری.
مالکیت مشترک و ماجرای عجیب میزبانی
تراکتورسازی در فصل هجدهم هم مثل خیلی از فصلهای دیگر در کورس قهرمانی بالای جدول قرار دارد و رقابت فشرده صدرنشینان هرچقدر به هفتههای پایانی فصل نزدیک میشود این حساسیت را بیشتر کرده و حتی درگیریهای میان تیمها، عواملشان و هوادارانشان ایجاد میکند. بحث داوری و یا حمایت از تیمهای خاص مطرح میشود و هر تیم و هوادارانش به هر شکل میخواهند خود را محق جلوه دهند.
در این شرایط برگزاری دربی تبریز همانطور که پیش بینی میشد از این حواشی و حساسیتهای کاذب مصون نماند و رقبای تراکتور با اشاره به مالکیت مشترک دو باشگاه نسبت به سلامت نتیجه آن از پیش خدشه وارد کرده و نگران بودند که واریز 3 امتیاز از پیش تعیین شده به حساب شاگردان لیکنز در کورس قهرمانی میتواند به ضرر سایر مدعیان تمام شود.
در این شرایط بود که صحبت از انتقال بازی از ورزشگاه بنیان دیزل به یادگار امام (ره) مطرح شد و این مورد هم بهانه جدیدی شد برای حمله به این بازی. طرفداران سایر تیمها با استناد به اینکه انتقال بازی به ورزشگاه بزرگتر باعث میشود تیم پر تماشاگرتر یعنی تراکتورسازی از آن سود ببرد به نوعی حکم گرفتن میزبانی از ماشین سازی را دارد. این حرف اگرچه در اصل حرف نادرستی نیست ولی با توجه به جو خاصی که در تبریز وجود دارد و به آن اشاره شد تفاوت زیادی با یک بازی عادی دارد. از طرفی طبق گفته مسئولان سازمان لیگ، مخالفت شورای تامین با برگزاری بازی در بنیان دیزل دلیل اصلی انتقال محل بازی بوده نه درخواست باشگاه ماشین سازی به عنوان میزبان بازی.
نگران تبانی باشیم؟
با نگاهی به بازی رفت دو تیم میتوان به خوبی پی برد که این صحبتها خیلی نمیتواند درست باشد و بیشتر شبیه یک نگرانی بیمورد است. در دربی رفت با وجود برتری تراکتورسازی از نظر امکانات و مهره و شرایط به نظر میرسید برد آسانی در انتظار این تیم باشد ولی پیروزی خفیف 2-1 در حالیکه ماشینسازی تیم برتر میدان بود و موقعیتهای زیادی خلق کرد و حتی 2 بار توپ به تیر دروازه سرخپوشان برخورد کرد و به عبارتی میتوان گفت تراکتورسازی شانس آورد که 3 امتیاز آن بازی را گرفت.
در شرایط کنونی هم تراکتورسازان در اوج آمادگی قرار دارند. آنها استقلال تهرانِ قدرتمند این روزها و سپاهان شکست ناپذیر را به تازگی از پیش رو برداشتند و حالا به عنوان پرستاره ترین تیم لیگ طبیعی است که از پس ماشین سازی هم بر بیایند و بردن این بازی برای آنها اتفاق عجیبی نیست که نیاز به نگرانی بابت مسائل پشت پرده وجود داشته باشد ولی شاید مطرح کردن این مسائل حربهای از سوی حریفان باشد برای انتقال استرس به ساق پای بازیکنان و تاثیر روی کیفیت و نتیجه بازی که در این صورت لیکنز و شاگردانش باید خیلی هوشیار باشند.